آینده ایران را به دلیل نسل جدید خوب می‌بینم

اگر برنامه‌ریزی نکنیم، چالش‌ها به بحران تبدیل و روی سرمان آوار می‌شوند. در رابطه با بحران ناترازی انرژی در ایران از سال 84 هشدار می‌دهند اما برنامه‌ریزی برای آن نداشتیم. 

مهدی پازوکی، اقتصاددان: 

• من نگرانم. امروز اگر این صندوق تامین اجتماعی، مخارجش را کنترل نکند، اگر بذل و بخشش به روال این سه سال گذشته ادامه یابد، قطعاً پنج سال دیگر باید کرکره کارهای عمرانی و زیربنایی را پایین بکشیم و دولت فقط به بازنشسته‌ها حقوق بدهد.
• خدا با کسی عهد اخوت نبسته است. من یک چیزی را در سازمان برنامه ایران خیلی خوب یاد گرفتم. یک ساعت تفکر از ۷۰ سال عبادت بالاتر است و من این را با خون و پوستم لمس کردم.
• آنجا که ما عقل و درایت را کنار می‌گذاریم، همان‌جاست که وارد بحران می‌شویم. من آینده ایران را خوب می‌بینم. چون نسل جوان به دلیل تحول در تکنولوژی اطلاعات می‌فهمد و درک می‌کند و ما باید از این تکنولوژی در جهت توسعه کشور استفاده کنیم.
• به سوال ابتدایی شما برمی‌گردم. عامل تمام این ناکارکردی‌ها به نظر من، جهالت است. یعنی وقتی ما تحولات جهانی را نمی‌بینیم، وقتی پیشرفت و توسعه جهان را نمی‌بینیم و تجربه جهانی را کنار می‌زنیم، وقتی همه‌اش شعار می‌دهیم، وضعیت فعلی تبعاتش خواهد بود که در اواسط پاییز باید دو ساعت خاموشی داشته باشیم.
• من در سال 1362 بعد از انقلاب فرهنگی که دانشگاه‌ها باز شد، دانشجو بودم. استاد من مرحوم دکتر حسین عظیمی که آن زمان کارشناس سازمان برنامه بود و درس اقتصاد ایران را برای ما تدریس می‌کرد، نکته بسیار زیبایی می‌گفت که امروز هم کاربرد دارد.
• آن روز در شرایط جنگی ما دو ساعت خاموشی داشتیم. بحث ایشان این بود که اگر ما برنامه نریزیم، ۱۰ سال دیگر، دو ساعت برق داریم و 20 ساعت خاموشی داریم.
• خوشبختانه دولت وقت، یعنی دولت میرحسین موسوی و دولت آقای هاشمی رفسنجانی و دولت آقای خاتمی، سرمایه‌گذاری خوبی در صنعت برق ما کردند. طوری که در اواخر دولت آقای خاتمی به حدود 70 هزار مگاوات تولید رسیدیم. ولی بعد، این سرمایه‌گذاری فروکش کرد.
• اگر خاطرتان باشد، ابتدای ناترازی گاز، کارشناسان خدوم سازمان برنامه همان موقع به دولت احمدی‌نژاد نامه نوشته بودند و من همان موقع مصاحبه کرده بودم. این مربوط به سال 1384 می‌شود که ما پیش‌بینی کرده بودیم زمستان آن سال در گاز مشکل خواهیم داشت و همین‌طور هم شد.
• نه اینکه ما رمالیم بلکه بر اساس شواهد و آمار و اطلاعات پیش‌بینی کردیم. دولت امروز باید این واقعیت را ببیند.
• پول نفت باید سرمایه‌گذاری بین‌نسلی شود. ما نباید حقوق کارمند دولت را از پول نفت بدهیم. نباید پول نفت را خرج بودجه جاری کنیم. در تراز عملیاتی بودجه که دولت تقدیم کرده، درآمدهای غیرمالیاتی را منهای مخارج دولت کنید که بالغ بر چهار هزار همت است، حدود 1800 همت کسری فراز عملیاتی است که این را از کجا جبران می‌کند؟ از پول نفت جبران می‌شود.
• اگر این درست باشد و مخارج دولت کاهش یابد، پول نفت خرج زیربناها می‌شود. بندر، راه‌های ترانزیتی، نیروگاه و... ساخته می‌شود و سرمایه‌‌گذاری‌های بین‌نسلی انجام می‌گیرد. چون در واقع نفت متعلق به نسل آینده هم هست. این‌طور نیست که ما همه‌چیز را پیشخور کنیم.

متن و ویدیو کامل گفتگو با مهدی پازوکی را در اینجا بخوانید.