تحولات ۱۳ ساله بازار کار ایران

بررسی گزارش جدید سازمان ملی بهره وری بر اساس نتایج آمارهای مرکز آمار ایران نشان می دهد که تعداد کل شاغلان در اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۶ برابر با ۲۳ میلیون و ۳۷۸ هزار نفر بوده که نسبت به سال ۱۳۸۴ رشد ۱۳.۴ درصدی داشته است. با توجه به اینکه متوسط رشد سالانه تعداد شاغلان طی دوره ۱۳۹۱-۱۳۸۴ تقریبا صفر بوده؛ بنابراین تمام رشد ۱۳.۴ درصدی تعداد شاغلان طی دوره ۱۳۹۶ -۱۳۹۱ رخ داده است.

به گزارش تجارت‌نیوز،با وجود رشد تعداد شاغلان در این دوره، رشد شاخص بهره‌وری نیروی کار طی برنامه پنجم توسعه تقریبا صفر بوده که نشان می‌دهد متناسب با افزایش نیروی کار، تولید ناخالص داخلی نیز افزایش داشته است. به بیان دقیق‌تر، متوسط رشد سالانه تعداد شاغلان و تولید ناخالص داخلی طی این دوره ۱.۵ درصد بوده است.

در سال‌های اخیر، سهم نیروی کار از تولید ناخالص داخلی ۴۴ درصد بوده که نشان می‌دهد توجه به افزایش بهره وری نیروی کار برای ارتقای شاخص بهره وری کل عوامل تولید بسیار مهم است. طبق جدولی که سازمان ملی بهره‌وری ارایه کرده، تعداد شاغلان از ۲۰ میلیون و ۶۱۸ هزار نفر در سال ۸۴ به ۲۳ میلیون و ۳۷۸ هزار نفر در سال ۹۶ رسیده که نشان دهنده افزایش ۲ میلیون و ۷۶۰ هزار نفری تعداد کل شاغلان کشور است؛ با این وجود، همچنان بیش از ۳ میلیون بیکار مطلق در کشور وجود دارد که بخش مهمی از آن را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می‌دهند.

نکته حائز اهمیت در آمارهای ارایه شده این است که رشد اشتغال در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۱ صفر بوده و پس از آن تا سال ۹۶ به میزان ۱۳.۴ درصد رشد یافته است. بنابراین صفر ماندن رشد اشتغال‌زایی در یک دوره ۷ ساله باعث انباشت تقاضا برای کار در کشور و طولانی شدن دوره جستجو و ورود به بازار کار برای جویندگان شغل شده است. پیش تر مرکز آمار ایران از رشد ناامیدی کارجویان در یافتن شغل به دلیل مشکلات ورود به بازار کار خبر داده بود.