۴۰ سال تجربه فقرزدایی چین/ اقتصاد دوم جهان چگونه فقر را از بین برد؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، حدود 10 درصد از جمعیت جهان هنوز برای گذران زندگی خود دچار مشکل هستند. تلاش برای ریشه کندن از فقر تا به امروز به‌عنوان یک روند مستمر نیازمند همکاری ملی و بین‌المللی باقی مانده است. با این حال، هنگامی که صحبت از دستاوردها در زمینه فقرزدایی می‌شود؛ چین، یکی از کشورهایی است که به شکل قابل توجهی در این مساله پیشرو بوده است.

به نقل از Green Network ، چین با داشتن 18.47 درصد از کل جمعیت دنیا، دومین کشور پرجمعیت جهان پس از هند است (در سال 2023 جمعیت هند از چین پیشی گرفت). بیش از 40 سال است که چین در تلاش برای بهبود زندگی مردمی است که در فقر شدید زندگی می‌کنند. در سال 2021، دولت موفقیت ماموریت خود را در نجات 770 میلیون شهروند از فقر اعلام کرد.

در طول 40 سال گذشته، تعداد افراد در چین با درآمد کمتر از 1.90 دلار در روز (خط فقر بین‌المللی تعریف شده توسط بانک جهانی)، نزدیک به 800 میلیون نفر کاهش یافته است. با این کار، چین نزدیک به سه‌چهارم از کل افرادی که در سراسر جهان در فقر شدید زندگی می‌کنند را کم کرد.

با توجه به سرعت زندگی و جمعیت چین، پیشرفت این کشور در زمینه فقرزدایی بی‌سابقه است. به همین دلیل، گزارش مشترکی با عنوان «چهار دهه کاهش فقر در چین: محرک‌ها، بینش کلی برای جهان و راه پیش رو» توسط دولت چین، بانک جهانی و مرکز دانش بین‌المللی توسعه چین منتشر شد و این پدیده را برای بررسی عوامل کلیدی، بینش‌ها و در میان گذاشتن تجربه در این زمینه، مورد مطالعه قرار داد.

بر اساس این گزارش، از سال 1978 به طور متوسط ​​18.7 میلیون نفر از تعداد فقرا در چین کم شده است. بنابراین، تلاش‌ها برای فقرزدایی در دهه‌های پس از سال 1978 با رشد اقتصادی گسترده امکان‌پذیر و رشد صنعت و اقتصاد چین به‌عنوان بهترین راه برای پایان دادن به فقر تلقی شد.

چگونه برنامه فقرزدایی چین به نتیجه رسید؟

دستاورد چین در فقرزدایی را می‌توان به مدیریت موثر و اجرای سیاست‌ها نسبت داد. چهار عامل اصلی در این گزارش به عنوان محرک‌های کاهش فقر در چین گنجانده شده است:

کشاورزی

رشد بهره‌وری در بخش کشاورزی، درآمد کشاورزان را افزایش داد و به کارگران اجازه داد تا به سایر بخش‌ها و مناطق شهری مهاجرت کنند. این امر به خانوارها امکان داد تا با تنوع بخشیدن به منابع درآمد، اقتصاد خود را تقویت کنند و در نتیجه خطر فقر را کاهش دهند.

صنعت

صنعتی شدن تدریجی، مشاغل بیشتر و بهتری را در چین ایجاد کرد. با مازاد نیروی کار کشاورزی، این کشور بخش‌های کالاها و خدمات مصرفی را آغاز کرد و در نتیجه فرصت‌های شغلی بسیاری ایجاد شد و سرمایه‌گذارهای جهانی جذب این کشور شدند.

شهرنشینی

شهرنشینی سریع و مدیریت‌شده به دلیل رشد صنعتی باعث بهبود معیشت و درآمد مهاجران و کاهش فقر در میان غیرمهاجران در مناطق روستایی شد.

زیرساخت‌ها

گسترش سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی، به‌ویژه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، به روستاییان این فرصت را داد تا برای فروش کالاها و خرید اقلام مورد نیاز خود به بازار دسترسی داشته باشند. این امر همچنین باعث شد که سود حاصل از توسعه مبتنی بر صادرات کشور بین مناطق شهری و روستایی تقسیم شود.

ما جیانتانگ، دبیر گروه رهبری حزب جمهوری دموکراتیک کنگو، در این باره می‌گوید: «نبرد چین علیه فقر بیشترین بازدهی را در تاریخ بشریت داشته است. برای حفظ دستاوردهای فقرزدایی، چین بیشتر بر دستیابی به توسعه درون‌زا در مناطقی که از فقر خارج شده‌اند تمرکز خواهد کرد و اقدامات جدی را برای حمایت از احیای روستایی ارائه خواهد کرد. هدف ما دستیابی به رفاه مشترک و توسعه با کیفیت بالا با تمرکز بر پنج حوزه کلیدی توسعه صنعت، سرمایه انسانی، فرهنگ، محیط زیست و دولت محلی است».

رویکرد چین به کاهش فقر بر دو پایه استوار است؛ اولین مورد، تحول اقتصادی گسترده برای ایجاد فرصت‌های اقتصادی جدید و افزایش متوسط ​​درآمد و دوم، رسیدن به این باور که حمایت هدفمند برای کاهش فقر مداوم یک عامل ضروری است.

در روند فقرزدایی چین، ابتدا از مناطق محروم از نظر جغرافیایی و فرصت پیشرفت و سپس از خانواده‌ها حمایت می‌شد. از جمله اهمیت تمرکز بر آموزش، سرمایه‌گذاری عمومی پایدار در زیرساخت‌ها و سیاست‌های ساختاری حامی رقابت، از تجارب چین در این زمینه است که می‌تواند الگویی برای سایر کشورها برای کاهش فقر باشد.