ایسلندی‌ها بیشترین و مکزیکی‌ها کمترین دستمزد را می‌گیرند/ نگاهی به ساعت کاری و حقوق کشورهای OECD

به گزارش تجارت‌نیوز، سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) به طور کلی به عنوان مجموعه ای از کشورهای بسیار توسعه‌یافته و با درآمد بالا در نظر گرفته می‌شود. با این حال، با وجود 38 کشور عضو از سراسر جهان، رونق اقتصادی همچنان می‌تواند بین این کشورها بسیار متفاوت باشد.

برای دستمزدها، OECD کل صورت‌حساب دستمزد یک کشور را بر میانگین تعداد کارمندان تقسیم و تورم را با استفاده از قیمت‌های ثابت دلار آمریکا با سال پایه 2016 محاسبه کرده است. نکته مهم این است که آنها همچنین از برابری قدرت خرید (PPP) برای مصرف خصوصی همان سال استفاده می‌کنند. 

برای نشان دادن این موضوع، از تحقیقات ترومن دو، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت Genuine Impact عضو سابق بلک راک و شرکت تجاری 91، برای محاسبه میانگین ساعات کار و حقوق هفتگی در سراسر OECD در سال 2022 استفاده شده است.

کشورهای OECD بر اساس ساعات کاری و میانگین دستمزد

در اینجا فهرستی از 15 کشور برتر OECD است که بر اساس دستمزد هفتگی در سال 2022 رتبه‌بندی شده‌اند.

ایسلند بالاترین دستمزد هفتگی را با 1528 دلار در بلوک سازمان همکاری و توسعه اقتصادی دارد که بسیار بالاتر از هر چهار همسایه شمال اروپاست. این باعث می‌شود کارگران ایسلندی به طور متوسط نزدیک به 55 دلار در ساعت درآمد داشته باشند.

لوکزامبورگ که در رتبه دوم قرار دارد، تنها کشور دیگری است که میانگین دستمزد هفتگی آن بالای 1500 دلار است.

با اضافه شدن ایالات متحده (1490 دلار)، سوئیس (1404 دلار) و بلژیک (1247 دلار) پنج کشور اول با بالاترین دستمزد هفتگی در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی تکمیل می‌شوند.

از سوی دیگر، کارگران مکزیکی حدود 321 دلار در هفته درآمد دارند که کمترین میزان در این مجموعه داده است.

دستمزد ساعتی و هزینه زندگی

هزینه زندگی مقدار پول مورد نیاز برای پوشش هزینه‌های اساسی مانند مسکن، غذا، مالیات و مراقبت‌های بهداشتی در یک مکان و دوره زمانی معین است.

افزایش هزینه‌های زندگی به بحث در مورد حداقل دستمزد و اختلاف بین کمترین حقوق مجاز توسط قانون و درآمد مورد نیاز برای حفظ هزینه مناسب زندگی دامن زده است.

طرفداران افزایش دستمزدها افزایش سطح بهره‌وری کارگران از سال 1968 را به عنوان ارتباط ناعادلانه با حداقل نرخ ساعتی دستمزد ذکر می‌کنند. زمانی که سطوح دستمزد افزایش بهره‌وری را دنبال می‌کرد، واگرایی بین درآمد و کارایی کارگران به سطوح نامتناسب تاریخی رسیده بود.

در مقابل، مخالفان حداقل دستمزد ادعا می‌کنند که افزایش قیمت‌ها می‌تواند منجر به افزایش قیمت‌های مصرف‌کننده شود زیرا کارفرمایان هزینه‌های افزایش نیروی کار را جبران می‌کنند.

به‌رغم داده‌های دستمزد با استفاده از معیارهای تنظیم‌شده با PPP، هنوز به طور کامل تفاوت‌ها در قیمت‌های محلی که تحت تأثیر عوامل پیچیده‌ای مانند تعرفه‌ها و هزینه‌های سوخت برای کالاهای وارداتی، تأثیر انحصارها و کارتل‌ها، قیمت غیرنظامی کالاهای مبادله شده (انرژی، هزینه های مسکن) و مالیات‌های دولتی هستند، در نظر گرفته نمی‌شود.

و در حالی که تفاوت حقوق‌ها زیاد به نظر می‌رسد، پرداخت دستمزد کارگران به اندازه کافی برای تامین هزینه‌های زندگی آنها نیز یک عامل است. کشورهایی که دستمزدهای هفتگی بالاتری دارند نیز با هزینه زندگی بسیار بالاتر و بالعکس مرتبط هستند.

به عنوان مثال، سوئیس، دانمارک و ایسلند در 10 کشور برتر با بالاترین هزینه زندگی در مقایسه با مکزیک قرار دارند که به نسبت بسیار مقرون به صرفه‌تر هستند.

بنابراین، در حالی که به نظر می‌رسد یک کارگر متوسط ایسلندی تقریباً 7 برابر یک کارگر متوسط مکزیکی درآمد دارد، واقعیت این است که چقدر از این دستمزد برای حمایت از یک سبک زندگی متوسط در هر 2 کشور صرف می‌شود.