کشورهای اروپایی چقدر به زیرساخت‌های دریای شمال متکی هستند؟

به گزارش تجارت‌نیوز، به نقل از یورونیوز، اروپا چندین دهه است به‌شدت به زیرساخت‌های دریای شمال وابسته است. اگرچه این وابستگی عمدتاً شامل نفت و گاز می‌شود، دریای شمال همچنین انرژی موج و باد، ماهیگیری و زیرساخت‌های مخابراتی را فراهم می‌کند.

رقابت برای بقا

با درک اهمیت ذاتی این منطقه، کشورهای اروپایی در چند سال گذشته به طرز چشمگیری اکتشاف و حفاری دریای شمال را افزایش داده‌اند و تعدادی پروژه برای چند سال آینده آماده شده‌اند. بریتانیا، هلند، دانمارک، آلمان و نروژ که همگی یک خط ساحلی مشترک دارند برای استفاده حداکثری از دریای شمال رقابت می‌کنند.

پس از درگیری روسیه و اوکراین و تحریم‌های اروپا بر نفت و گاز روسیه، دریای شمال و منابع انرژی آن برای این قاره حیاتی‌تر شده است. اروپا باید برای یافتن تامین‌کنندگان دیگر انرژی باعجله تلاش کند تا منابع روسیه را جایگزین کند. این امر همچنین منجر به افزایش قابل توجه تولید نفت و گاز نروژ شده است.

خطوط لوله مهم گاز نورد استریم در یک حرکت خرابکارانه مشکوک به دست روس‌ها در طول جنگ روسیه و اوکراین آسیب دید. این خطوط لوله برای تامین گاز اروپا از روسیه کلیدی بود و ۶ کشور اروپایی یعنی بلژیک، نروژ، آلمان، دانمارک، بریتانیا و هلند را بر آن داشت تا برای حفاظت از زیرساخت‌های دریای شمال گرد هم آیند.

به گزارش آسوشیتدپرس، لارس آگارد، وزیر آب‌وهوا، انرژی و آب‌وهوای دانمارک، گفت: «دریای شمال این پتانسیل را دارد که به مهد یک منبع انرژی تجدیدپذیر و ایمن در اروپا تبدیل شود و در عین حال از مسیر آینده‌ای بدون سوخت فسیلی حمایت کند.» او با اشاره به تعهد ۶ کشور فوق به حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی گفت: «آنها باید متحد و هماهنگ در تلاش‌های ما برای حفاظت از زیرساخت‌های حیاتی فرامرزی بایستند. این تفاهم گام مهمی در این مسیر است.»

مالیات چه تاثیری بر وضعیت نفت و گاز می‌گذارد؟

حفاری نفت و گاز دریای شمال می‌تواند به دلیل نارضایتی برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های نفت و گاز بریتانیا از مالیات‌های اعمال‌شده، به میزان قابل توجهی کاهش یابد. در سال 2022، دولت بریتانیا مالیات بر سود انرژی را وضع کرد، که مستقیماً به شرکت‌های نفت و گاز اصابت می‌کرد.

در چند ماه اخیر، حفاری و اکتشاف نفت دریای شمال کاهش یافته است و چندین غول نفت و گاز مانند شل به دلیل رژیم‌های مالیاتی انقباضی‌تر، فعالیت‌های خود را متوقف کردند. بریتانیا و سایر کشورها از جمله نروژ نیز تحت فشار فزاینده‌ای از سوی گروه‌های محیط‌زیستی برای کاهش حفاری‌های موجود و محدود کردن صدور مجوزهای اکتشاف و حفاری جدید قرار گرفته‌اند.

این امر عمدتاً در واکنش به سود غول‌های انرژی مانند شل و بریتیش پترولیوم اتفاق افتاد که در طول جنگ روسیه و اوکراین سودهای کلانی به دست آوردند، زیرا قیمت‌های انرژی به دلیل اختلال در عرضه و تشدید ناامنی انرژی افزایش یافت. با این حال، این مالیات، همراه با سایر عوارض موجود، به این معنی است که شرکت‌های نفت و گاز اکنون مالیات بر سود خود را حدود 75 درصد می‌بینند. برخی از شرکت‌های نفتی دریای شمال مانند EnQuest نیز شاهد افزایش نرخ مالیات کل خود به بالای 100 درصد بوده‌اند.