محمد امین سامنی 
تجارت‌نیوز گزارش می‌دهد:
آلودگی هوای مترو / نگرانی‌ها بابت آلودگی هوا این بار در زیر زمین
مترو جزو آلوده‌ترین مکان‌های شهرها محسوب می‌شود. شاید برای شما جالب باشد که بدانید آلودگی هوا در متروی کپنهاگ بیشتر از جاده‌های دانمارک است.
به گزارش تجارت‌نیوز ، آمار‌های جدید دانشگاه کپنهاگ نشان می‌دهد که غلظت ذرات فوق‌العاده کوچک در زیر زمین 10 تا 20 برابر بیشتر از مجاور میدان مرکز شهر است.
پروفسور متیو جانسون، می‌گوید: آمار‌های ما نشان می‌دهد که احتمالاً مترو مکانی در فضای عمومی کپنهاگ است که بیشتر در معرض آلودگی هوا هستید.
به گزارش یورونیوز ، آژانس غذا، محیط زیست و بهداشت حرفه‌ای فرانسه دریافت که آلودگی مترو این کشور سه برابر هوای بیرون است. تحقیقات در متروی لندن ذرات فلزی بسیار ریز را کشف کرد که به اندازه‌ای کوچک هستند که امکان قرارگیری در خون انسان را دارند.
چرا آلودگی در سیستم‌های مترو ایجاد می‌شود؟
پروفسور فرانک کِلی رئیس گروه تحقیقات محیطی در امپریال کالج لندن است. یک مرکز جهانی که به تحقیقات آلودگی هوا اختصاص دارد. او مشکل سیستم‌های مترو را مسئله قوطی کبریت می‌نامد.
وی در ادامه می‌گوید: «تصور کنید که آلودگی ایجاد شده به حجم نسبتاً کمی از هوا وارد می‌شود، این خود سیستم زیرزمینی است. در حالی که آلودگی ایجادشده در بالای زمین به حجم عظیمی از هوا وارد می‌شود، بنابراین به سرعت رقیق خواهد شد. یک مطالعه در سال 2020 کل سیستم متروی لندن را مورد بررسی قرار داد. نتیجه یافته‌های آن این بود که هرچه خط قطار طولانی‌تر آلودگی بدتر است. همه این مشکلات به کمبود تهویه برمی‌گردد. مشکلی که بسیاری از شهرها از آن آگاه هستند و سخت برای حل آن تلاش می‌کنند.
آلودگی مترو از کجا می‌آید؟
اکثریت آلودگی هوا در سیستم‌های مترو معمولاً PM 2.5 (ذرات ریز با قطر کمتر از 2.5 میکرون) است. در متروی لندن، این آلودگی عمدتاً از ذرات فلزی، در درجه اول آهن و مس تشکیل شده است. این‌ها از چرخ‌هایی که روی ریل می‌چرخند، تولید می‌شوند. مقدار کمی از آلودگی ذرات نیز توسط اتصال بین قطارها و ریل برقی ایجاد می‌شود.
اما پروفسور کِلی می‌گوید آلودگی ایجادشده برای محیط زیست بسیار منحصربه‌فرد است و در سایر سیستم‌های مترو متفاوت است. به‌عنوان مثال، برخی از شبکه‌ها دارای چرخ‌های لاستیکی هستند که با ساییده شدن به ریل‌ها، شکل خاصی از آلودگی را ایجاد می‌کنند.
آیا باید نگران آلودگی سیستم‌های قطار مترو باشیم؟
پروفسور کِلی این سوال را بسیار مهم می‌داند که پاسخ دادن به این سوال دشوار است. اکثر تحقیقات انجام شده در مورد اثرات سلامتی کیفیت هوا در بالای زمین انجام شده است. اما ترکیب آلودگی زیر زمین یکسان نیست.
در حال حاضر مطالعاتی در متروی لندن در حال انجام است تا تأثیر سفرهای مترو بر افرادی با شرایط حساس ریوی مشخص شود. آنها همچنین پرونده‌های کارکنانی را که مانند نگهبان تمام روز روی سکوها ایستاده‌اند، بررسی می‌کنند. پروفسور کلی می‌گوید که احتمالاً تا یک سال دیگر به نتیجه مهمی نخواهیم رسید.
آیا باید از قطارهای مترو به دلیل آلودگی دوری کنیم؟
برای بسیاری، تنها جایگزین واقعی برای مترو سوارشدن در ماشینشان است. پروفسور کلی می‌گوید: «به خوبی ثابت شده است که آلودگی بالای زمین برای سلامتی شما مضر است، ما این را می‌دانیم.» وی در ادامه می‌گوید: «اگر در خودروی خود در ترافیک نشسته باشید، در واقع توسط خودروی جلویی مسموم می‌شوید، مگر اینکه هوای ورودی خود را در گردش مجدد قرار دهید.»
و برخی از آلوده‌ترین نقاط شهرهای ما جایی است که ترافیک پرحجم و کم حرکت وجود دارد. در جاده‌هایی که وسایل نقلیه سنگین و تجاری دیزلی در آن تردد می‌کنند، حتی بدتر است.
به گفته پروفسور کِلی، قرار گرفتن در ترافیک سنگین جایگزینی نیست که بخواهیم آن را برای هر مکان دیگری مانند متروی لندن انتخاب کنیم. وی می‌گوید بهتر است با کمترین آلودگی به جایی که می‌خواهیم برسید.
پروفسور کِلی همچنین تاکید می‌کند که شبکه‌هایی مانند متروی لندن منابع عمومی ارزشمندی هستند و اپراتورهایی مانند حمل و نقل برای لندن نیاز به حل این مشکل را تشخیص می‌دهند. باید سیستم‌های مترو را حفظ کنیم و فقط آن را بهتر کنیم.
نظرات