مقایسه کامل جنگنده جی ۱۰ چین با سوخو ۳۵ روسیه

به گزارش تجارت نیوز،

جنگنده جی-۱۰ چین و سوخو-۳۵ روسیه دو هواپیمای جنگی پیشرفته هستند که به ترتیب توسط صنایع هوافضای چین (چنگدو) و شرکت سوخو روسیه ساخته شده‌اند. این دو جنگنده از نظر فناوری، طراحی و عملکرد تفاوت‌های عمده‌ای دارند. در ادامه به مقایسه این دو می‌پردازیم:

1. طراحی و مأموریت

جی-۱۰:

یک جنگنده چندمنظوره سبک وزن است.

برای برتری هوایی و حملات زمینی طراحی شده است.

از طراحی بال دلتا و کانارد بهره می‌برد که چابکی و مانورپذیری بالایی به آن می‌دهد.

بیشتر برای دفاع و عملیات منطقه‌ای در محدوده‌های نزدیک طراحی شده است.

سوخو-۳۵:

یک جنگنده سنگین وزن چندمنظوره است.

برای برتری هوایی در فواصل دور و همچنین مأموریت‌های حمله به اهداف زمینی و دریایی طراحی شده است.

از فناوری‌های پیشرفته برای مانورپذیری و پایداری در سرعت‌های مافوق صوت بهره می‌برد.

مناسب برای عملیات‌های استراتژیک و مأموریت‌های فرامرزی است.

2. موتور

جی-۱۰:

از موتور توربوفن WS-10 ساخت چین یا موتور AL-31F ساخت روسیه استفاده می‌کند.

نیروی رانش کمتری نسبت به سوخو-۳۵ دارد.

مناسب برای جنگنده‌ای سبک است.

سوخو-۳۵:

به موتور AL-41F1S مجهز است که رانش بسیار بالایی فراهم می‌کند.

دارای قابلیت رانش برداری (Thrust Vectoring) است که مانورپذیری فوق‌العاده‌ای در نبردهای هوایی فراهم می‌کند.

3. رادار و اویونیک

جی-۱۰:

به رادارهای AESA (آرایه فازی فعال) مجهز است که قابلیت‌های پیشرفته‌ای در کشف و ردیابی اهداف دارد.

اویونیک مدرن چینی با تأکید بر هماهنگی با شبکه‌های دفاعی چین.

سوخو-۳۵:

مجهز به رادار N035 Irbis-E است که برد کشف بسیار بالایی (تا ۴۰۰ کیلومتر) دارد.

توانایی ردیابی همزمان چندین هدف در هوا و زمین.

سیستم‌های جنگ الکترونیک پیشرفته برای مقابله با تهدیدات.

4. تسلیحات

جی-۱۰:

می‌تواند انواع موشک‌های هوا به هوا، هوا به زمین و بمب‌های هدایت شونده را حمل کند.

برد تسلیحات معمولاً کوتاه‌تر است و تمرکز آن بر عملیات‌های دفاعی است.

سوخو-۳۵:

قادر به حمل مجموعه گسترده‌ای از موشک‌ها و بمب‌ها، از جمله موشک‌های دوربرد.

شامل موشک‌های هوا به هوا مانند R-77 و R-37 و موشک‌های کروز زمین به زمین.

مناسب برای عملیات‌های سنگین و استراتژیک.

5. مانورپذیری

جی-۱۰:

طراحی سبک وزن و بال دلتا همراه با کانارد به آن چابکی بالایی می‌دهد.

برای نبردهای نزدیک هوایی بسیار مؤثر است.

سوخو-۳۵:

به دلیل رانش برداری سه‌بعدی و طراحی آیرودینامیکی پیشرفته، مانورپذیری بهتری دارد.

مناسب برای نبردهای نزدیک و همچنین فرار از موشک‌ها در سرعت‌های بالا.

6. برد عملیاتی

جی-۱۰:

برد عملیاتی حدود ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ کیلومتر (بدون سوخت‌گیری هوایی).

برای عملیات‌های منطقه‌ای مناسب است.

سوخو-۳۵:

برد عملیاتی حدود ۳۶۰۰ کیلومتر (بدون سوخت‌گیری هوایی).

برای مأموریت‌های طولانی و فرامرزی مناسب است.

7. هزینه و دسترسی

جی-۱۰:

ارزان‌تر از سوخو-۳۵ است.

برای تجهیز نیروی هوایی چین در مقیاس وسیع تولید شده است.

سوخو-۳۵:

گران‌تر است و بیشتر به کشورهای خاص مانند چین و هند صادر شده است.

معمولاً در مأموریت‌های استراتژیک استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری:

جی-۱۰: برای نبردهای منطقه‌ای و عملیات‌های دفاعی، با تأکید بر مانورپذیری و چابکی.

سوخو-۳۵: یک جنگنده سنگین و استراتژیک با قابلیت‌های پیشرفته در مأموریت‌های طولانی و بین‌المللی.

هر دو جنگنده نقاط قوت و ضعف خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها بستگی به نیازهای عملیاتی و استراتژی کشور استفاده‌کننده دارد.