هر روز که اخبار را دنبال می‌کنیم بعید است صحبتی در مورد گرانی در حوزه‌های مختلف را نبینیم و نشنویم. از اعتصاب کارگران تا خودسوزی آنها برای دریافت نکردن چندین ماه حقوق، اختلاس‌های نجومی که رقمشان برق از سر آدم می‌پرانند، گرانی برق، آب، شیر، نان، تخم‌مرغ، پلاستیک و حتی پوشک کودک که باید هر چند ساعت عوض و دور انداخته شود! به گزارش تجارت‌نیوز، در خیابان به ندرت فردی را می‌توان یافت که شاد باشد. مردم همه عصبی و بی‌حوصله هستند. از چهره بسیاری از آنها می‌توان حدس زد که در ذهنشان چرتکه می‌اندازند تا ببیند آیا می‌توانند با چندرغاز حقوقی که دریافت می‌کنند به ته ماه برسند یا خیر! در فروشگاه‌ها وقتی زمان حساب و کتاب می‌رسد آدم دهانش از تعجب باز می‌ماند که مگر من چه خریده‌ام که باید چنین رقم زیادی را پرداخت کنم؟ حتی ساده‌ترین تفریح‌های دوستانه همچون قرار گذاشتن‌ها در کافه‌ها نیز به یک حرکت لاکچری تبدیل شده زیرا یک ساعت گپ‌وگفت با دوستان می‌تواند حداقل ۵۰ هزار تومان خرج روی دستتان بگذارد؛ با این وضع هزینه‌ها و کرایه‌ها و گرانی‌ها، بهتر این است که پای موبایل و اینترنت بمانیم و پا را از خانه بیرون نگذاریم تا در انتهای ماه برای تامین مایحتاج ضروری زندگی لنگ نمانیم. انکار نمی‌کنم در این وضعیت نابسامان کم نیست شمار کسانی که از صدقه سری دولت بی‌برنامه‌ی پیشین، بار خود را برای ده‌ها سال آینده بسته‌اند و با زد و بندها، فرصت‌طلبی‌ها و دلالی‌های عاری از انصافشان از مرکز شهر به بهترین خیابان‌های شمال تهران کوچ کرده و برای تک‌تک اعضای خانواده‌شان ماشین‌هایی چندصدمیلیونی خریده‌اند تا آنها بشوند متمولان شهر و هم‌ردیفانشان زیر خط فقر قرار بگیرند و عبارت «وضعیت اقتصادی متوسط» جایگاه و مفهوم خود را به طور کامل از دست بدهد. اغلب ما در اطراف خود داریم کسانی که تا پیش از دولت پیشین، زندگی معمولی داشتند و اکنون خانه‌هایشان حکم کاخ دارد که فلان معمار طراحی‌اش را انجام داده و مبلمانش برای فلان برند است! منبع: همشهری
