پیش‌بینی سازمان ملل از افزایش جمعیت جهان/ جمعیت هند از چین بیشتر می‌شود؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، تا زمستان امسال جمعیت کره زمین به هشت میلیارد نفر می‌رسد اما افزایش جمعیت سرعت سابق را ندارد. در حال حاضر سرعت رشد جمعیت در پایین‌ترین حد خود از سال ۱۹۵۰ قرار دارد. اما سازمان ملل می‌گوید این سرعت قرار است بالا برود و تا سال ۲۰۸۰ جمعیت زمین به ۱۰٫۴ میلیارد نفر می‌رسد. هر چند برخی جمعیت‌شناسان پیش‌بینی می‌کنند که این تغییرات زودتر اتفاق بیفتد.

به نقل از بی‌بی‌سی ، افزایش جمعیت در تمام قسمت‌های جهان به صورت یکنواخت اتفاق نمی‌افتد. بیش از نیمی از افزایش جمعیتی که در ۳۰ سال آینده شاهد آن خواهیم بود، تنها در هشت کشور جهان صورت می‌گیرد. جمهوری دموکراتیک کونگو، مصر، اتیوپی، هند، نیجریه، پاکستان، فیلیپین و تانزانیا.

در همین حین برخی از کشورهای پیشرفته شاهد کاهش جمعیت و کاهش نرخ باروری به ۲٫۱ فرزند به ازای هر زن هستند. به این میزان نرخ باروری حد جایگزینی جمعیت می‌گویند. جایگزینی جمعیت یعنی هنگامی که یک نسل بدون افزایش یا کاهش جای خود را به نسل بعد می‌دهد. پیش‌بینی می‌شود در ۶۱ کشور جمعیت تا سال ۲۰۵۰ حداقل یک درصد کاهش داشته باشد.

هند، رقیب چین می‌شود

چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ دنیا با نرخ باروری ۱٫۱۵ فرزند به ازای هر زن، یکی از پایین‌ترین نرخ‌های باروری را دارد. این کشور اعلام کرد که جمعیت آن از سال آینده رو به کاهش می‌گذارد. این روند کاهشی زودتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد آغاز می‌شود. حتی با وجود اینکه دولت سیاست تک فرزندی را در سال ۲۰۱۶ ممنوع کرد و مشوق‌هایی برای زوج‌هایی که دو فرزند یا بیشتر به دنیا بیاورند در نظر گرفت، باز هم سرعت رشد جمعیت تغییری نکرد.

این در حالی است که در کشور هند جمعیت در حال افزایش است و به احتمال بسیار زیاد جایگاه چین را به عنوان پرجمعیت‌ترین کشور جهان تصاحب کند. چین در حال حاضر ۱٫۴ میلیارد نفر جمعیت دارد که به تدریج رو به پیری می‌رود. حتی با وجود اینکه در برخی کشورها جمعیت رو به افزایش است، نرخ باروری در سطح جهانی رو به کاهش گذاشته است. در این کشورها با افزایش جمعیتِ نسل قبلی افراد بیشتری برای فرزندآوری متولد می‌شوند اما این افراد از والدین خود فرزندان کمتری به دنیا می‌آورند و همین عامل، نرخ باروری جهانی را پایین می‌آورد.

رشد جمعیت تا حد زیادی نیز مدیون پیشرفت علم و دانش پزشکی است. این به این معنی است که کودکان بیشتری برای رسیدن به بزرگسالی نجات پیدا می‌کنند و بزرگسالان بیشتری هم وارد کهن‌سالی می‌شوند. این الگو احتمالا ادامه خواهد یافت که به این معنی است که تا سال ۲۰۵۰ متوسط امید به زندگی در جهان حدود ۷۷.۲ سال خواهد بود. اما از طرفی این الگو به معنی افزایش سهم کهن‌سالان در جمعیت از ۱۰ درصد به ۱۶ درصد در سال ۲۰۵۰ است. در نتیجه توزیع سنی جمعیت در برخی کشورهای آسیای شرقی و اروپای غربی که در حال حاضر هم جمعیت سالخورده‌ای دارند، یکنواخت نخواهد بود.