خودروسازان زیر بار فشار قیمت آهن دوام نخواهند آورد

بازار خودرو مدت بسیار زیادی است که در بحران به سر می‌برد. عوامل متعددی از جمله تحریم‌ قطعات وارداتی، قیمت آهن‌آلات و البته سیاست‌های نادرست مدیریتی در این حوزه تاثیر چشمگیری دارند و نابسامانی‌های موجود را شدت می‌بخشند.

به گزارش تجارت‌نیوز ، صنعت خودروسازی در ایران یکی از حساس‌ترین صنایع کشور به حساب می‌آید. قیمت خودرو به یکی از پرحاشیه‌ترین اخبار در چند ماه اخیر تبدیل شده است. حساسیت مردم به قیمت خودرو به اندازه‌ای زیاد شده که در سایت‌های خبری، مقالات مربوط به این صنعت در دسته پربازدیدترین اخبار قرار می‌گیرند. در این مقاله به تاثیر قیمت آهن و فولاد بر سازندگان خودرو می‌پردازیم تا یکی از پررنگ‌ترین عوامل موثر بر این بازار که کمتر به آن پرداخته شده‌ است را مورد بررسی قرار دهیم.

قیمت‌ها در بازار آهن و خودرو رفتار بسیار مشابهی دارند.

قیمت آهن و فولاد بلای جان صنعت خودرو و صنایع دیگر خواهد شد.

سازندگان قطعات خودرو و البته در پی آن خودروسازان یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان آهن و فولاد در هر کشور به حساب می‌آیند. البته این موضوع فقط به خودرو محدود نمی‌شود و بازارهای دیگر که در راس آنها ساختمان‌سازی قرار دارد همین شرایط را تجربه می‌کنند و بی‌ثباتی قیمت‌ها، شرایط این بازارها را نیز بحرانی کرده‌است. البته این موضوع مربوط به چند ماه گذشته نیست به‌طوری‌که در سال گذشته، رئیس اتحادیه آهن فروشان درباره صنعت آهن عنوان می‌کند: در حال حاضر صنعت ساخت‌وساز نیز دچار رکود شده است. از سوی دیگر بودجه عمرانی دولت نیز به صفر نزدیک شده و کسی هم از طرح‌های نیمه تمام صنعتی استقبالی نمی‌کند. طبق برآوردها هر ۱۰ درصد افزایش نرخ ارز حدود دو درصد تورم را به همراه دارد. با این شرایط در آینده شاهد رکود عمیق در زمینه خرید و فروش صنعت آهن خواهیم بود.

همچنین یکی از کارشناسان سایت آهن آنلاین در مورد تاثیر قیمت میلگرد و دیگر آهن‌آلات بر هزینه سازه‌ها می‌گوید: «قیمت میلگرد به دلایل مختلف همواره نوسانات بسیاری را تجربه می‌کند. به دلیل حجم بالای مصرف این پروفیل در صنایع مختلف از جمله ساختمان سازی، این تغییرات ناگهانی تاثیر چشمگیری در محاسبات مالی پروژه‌ها خواهد داشت و یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین کننده قیمت سازه‌ها به حساب می‌آید».

این موضوع در مورد سازندگان قطعات خودرو نیز صادق است که البته نابسامانی شرایط این فعالان صنعتی به مراتب شدیدتر از شرایط حاکم بر بازار مسکن است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

سازندگان قطعات خودرو با وضعیت موجود در بازار آهن یکی پس از دیگری ورشکست خواهند شد

بسیاری از فعالان اقتصادی اعتقاد دارند شرایط حاکم بر بازار قطعه‌سازی بسیار متفاوت‌تر از شرایطی است که این صنعت تا کنون تجربه کرده‌ ‎است. تحریم‌ها و سیاست‌گذاری نادرست به بلای جان سازندگان قطعات خودور تبدیل شده و بسیاری از آنها تعطیلی و ورشکستگی را در ادامه مسیر خود می‌بینند.

شرایط اقتصادی موجود از یک طرف باعث افرایش نرخ محصولات فولادی از جمله قیمت تسمه فولادی، تیرآهن، میلگرد و انواع دیگر مصولات فولادی شده و از طرف دیگر قدرت خرید مردم را به شدت کاهش داده‌ است. همین 2 عامل برای تحت فشار قرار دادن یک تولیدکننده به اندازه‌ای کافی هستند که نیاز به بررسی عوامل دیگر نداشته باشیم.

قیمت آهن یکی از مهمترین عوال بحران در بازار خودرو است.

البته تاخیر در پرداخت بدهی خودروسازان به این واحدهای تولیدی شرایط را به شدت برای این فعالان اقتصادی سخت می‌کند. خرید نقدی مواد اولیه که با نواسانات بسیاری همراه است و دریافت دستمزد به صورت بلندمدت شرایط را به مراتب دشوارتر می‌کند.

محمدرضا نجفی‌منش در مورد این موضوع می‌گوید: قطعه‌سازان کشور به موقع دستمزدهای خود را دریافت نمی‌کنند. به‌واقع کارخانه‌های خودروسازی به‌طور مدت‌دار یعنی بین چهار تا ۹ ماه به این فعالان دستمزد می‌دهد. ریشه این موضوع نیز به دخالت شورای رقابت در نحوه قیمت‌گذاری خودروهای داخلی باز می‌گردد. این دستگاه حاکمیتی قیمت خودروهای تولیدی را پایین‌تر از حد ممکن در نظر گرفته که این موضوع باعث خسارت‌های هنگفت قطعه‌سازان شده است.

برنامه جامع صنعتی، تنها راه نجات صنعت خودرو خواهد بود

بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند ادامه همین روند نه تنها بسیاری از قطعه‌سازان را از گردانه رقابت خارج خواهد کرد بلکه تهدید بسیار جدی برای خودروسازان نیز خواهد بود. وابستگی بالای خودروسازی به مونتاژ، وابستگی بسیار بالایی به قیمت ارز ایجاد کرده‌ است و صنایع فعال در این زمینه توان مقاومت هم در برابر فشارهای خارجی و هم فشارهای داخلی از جمله سیاست‌های مدیریتی اشتباه را ندارند.

توان رقابتی پایین خودروهای داخلی با توجه به قیمت موجود، نیاز به یک برنامه جامع صنعتی را به یک ضرورت تبدیل می‌کند تا با رهایی از شر مونتاژ، وابستگی این صنعت به عوامل بین‌المللی کاهش پیدا کند و خیال تولیدکنندگان را از این جهت راحت کند. همچنین وجود چنین برنامه‌ای برای کاهش تاثیر تصمیمات سلیقه‌ای بسیار مفید خواهد بود.

تصمیمات این‌چنینی بار بسیار سنگینی را از دوش صنعتگران و به طبع جامعه بر خواهد داشت و باعث می‌شود یکی از مهمترین عوامل ناامیدکننده در این صنعت برطرف شده و تمرکز این افراد در مواجهه با عوامل دیگر از جمله تقاضا، کیفیت و مشکلات مربوط به مواد اولیه از جمله قیمت آهن جلب شود.