تابستان خاموشی داریم؟
سخنگوی شرکت برق گفت: اگر روند افزایش مصرف برق با شدت کنونی در ماه‌های آینده ادامه پیدا کند، امکان پاسخگویی به تقاضای برق مهیا نیست.
تابستان گذشته که وزارت نیرو در مراسمی«گذر از تابستان بی‌برقی» را تبریک گفت، زمستانش شاهد خاموشی‌های گسترده برق بودیم، درحالی است که هنوز به نیمه بهار نرسیده‌ایم وزارت نیرو از همین حالا خط و نشان کشیده که تابستان بی‌آب و برقی در پیش داریم.
به گزارش تجارت‌نیوز ، کمبود بارش‌ها، گرمای زودرس، مصرف بیشتر برق، ادامه استخراج رمزارزها و البته امکان صادرات برق به این مفهوم است که امسال شاهد خاموشی‌های گسترده‌تری خواهیم بود. نشانه‌های این خاموشی‌ها البته که از همین روزها خودش را نشان داده، معابر و بزرگراه‌ها حالا چند شبی است که در سکوت خبری خاموش شده و بدون آن که جدولی از قطعی‌های احتمالی هم منتشر شود برخی از مناطق پایتخت چند ساعت بی‌برقی در روز را تجربه کرده‌اند.
غلامعلیرخشانیمهر، معاون هماهنگی توزیع توانیر دلایل این خاموشی‌ها را فهرست کرده و گفته: «درانتظار تابستان سختی نیستیم، بلکه می‌دانیم تابستان بسیار سختی پیش رو داریم» و با همه این اوصاف خبر داده «ناچار از تدوین برنامه‌های جایگزین برای جبران کمبود تولید برق نیروگاه‌های برق آبی»هستیم.
هشدار درباره سونامی خاموشی‌های پیش رو در حالی عنوان می‌شود که فقط چند روز پیش با مصوبه هیات وزیران، تعرفه آب و برق هم ۷ درصد افزایش یافته است. متهم اولیه وضعیت هشدارگونه کنونی کاهش ۳۰ تا ۳۵ درصدی بارش‌ها نسبت به سال گذشته عنوان شده است، همین کاهش بارش‌ها باعث افت ۴۰ درصدی تولید نیروگاه‌های برق‌آبی شده و ما را در آستانه خاموشی‌های گسترده‌تر قرار داده است. البته در شکل‌گیری وضعیت کنونی، الگوی مصرف هم بی‌تاثیر نیست.
آمارهای رسمی وزارت نیرو نشان می‌دهد مصرف برق در فروردین امسال در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ۲۲ درصد افزایش داشته است. جهش عجیبی که اهمیت مدیریت مصرف انرژی درکشور را گوشزد می‌کند. آمارها نشان می‌دهد در بی‌برقی‌های پیش رو، هم باید سهم مردم در مصرف را در نظر گرفت و هم کم‌کاری‌های احتمالی مسئولان را اما سوال این است که هر کدام برای عبور از پیک مصرف سالانه چه باید کنند؟ آن هم وقتی که مردم، دولتی را مقصر می‌دانند که دو سال پیش ایران را در حوزه انرژی «خودکفا» اعلام کرده‌بود و مدام به صادرات برق به کشورهای همسایه تفاخر می‌کرد و دولتی که همین چند روز پیش اعلام کرد: «مردم باید مراعات کنند.»
ماجرای خاموشی زمستان گذشته
قطعی گسترده برق در زمستان سال گذشته در میانه فراگیری کرونا برای مردم یک شوک بود. شوک از این جهت که در ده سال گذشته هیچ‌گاه در زمستان که همواره شاهد کمترین میزان مصرف برق در آن بودیم چنین اتفاقی نیفتاده‌بود. آن هم در دولتی که شعار «به عقب برنمی‌گردیم» به نوعی ترجیع‌بند سخنرانی‌ها و میتینگ‌های انتخاباتی‌اش بود. قطعی‌های گسترده در زمستان سال پیش حتی به خاموشی معابر شهری هم کشیده شد و واکنش‌های بسیاری هم به همراه داشت، واکنش‌هایی که تا به امروز ادامه دارد و همین چند روز پیش پلیس راهور تهران اعلام کرد فقط در پایتخت این خاموشی‌ها جان ۲۶ نفر را گرفته است. ماجرای خاموشی‌های تهران مولفه‌های دیگری هم برای شگفتی داشت و آن هم این‌که هر کدام از مسؤولان دلیلی را برای توجیه قطعی‌های گسترده اعلام می‌کردند.
سخنگوی صنعت برق افزایش مصرف گاز خانگی را دلیل قطعی‌ها اعلام کرد و از سوی دیگر سخنگوی شرکت گاز آن را تکذیب می‌کرد و مقصر خاموشی‌ها را در نظام توزیع می‌دید. همزمان افزایش چشم‌گیر قیمت بیت‌کوین در جهان توجه تقصیرات را به مزارع استخراج این رمزارزها برد، جایی که اتفاقا سخنگوی شرکت برق هم به شکلی آن را تایید کرد. در همه دلایل اعلام شده از سوی مسئولان اما یک وجه مشترک آشکار به چشم می‌خورد، وجه مشترکی به نام مردم، این‌که آنها حالا بی‌رویه انرژی مصرف می‌کنند و دیگر توانی برای پاسخگویی به این میزان مصرف باقی نمانده‌است. در حالی بار تقصیر خاموشی‌های زمستانه هم به گردن مردم افتاد که از سوی مسئولان وزارت نیرو عنوان شده‌بود اگر آنها فقط ۱۰ درصد در مصرف برق صرفه‌جویی کنند همه مشکلات قطعی برق تمام می‌شود. در حالی‌که ۱۵ درصد از ۱۷٫۵ درصد افزایش مصرف برق نسبت به سال گذشته مربوط به بخش صنعتی و تنها ۲٫۵ درصد از این افزایش متعلق به بخش خانگی بوده است.
چقدر برق مصرف می‌کنیم؟
ما مردم پرمصرفی هستیم. این گزاره فقط محدود به حوزه انرژی نیست اما در این حوزه بیشتر به چشم می‌آید. ره‌آورد فراوانی منابع گاز به‌نوعی برای ما الگوی مصرفی ساخته که از اساس اشتباه است. مصرف می‌کنیم چون می‌دانیم به‌اندازه کافی انرژی‌داریم. چنین ذهنیت و فرهنگی اما در بزنگاه‌های کنونی مشکل‌ساز می‌شود، زیرا تغییر یک فرهنگ مستلزم صرف زمانی طولانی است و برای رسیدن به آن حالا فرصت چندانی نداریم. این مصرف بی‌رویه در صنعت برق هم آشکار است، آن‌طور که پیام باقری می‌گوید در یک دهه گذشته به‌طور میانگین هرسال بیش از ۵درصد به مصرف برق کشور افزوده‌شده که رقم قابل‌توجهی در ابعاد کلی است، زیرا رشد ۵ درصدی مصرف برق به‌تنهایی برابر با کل مصرف برق کشوری مثل ارمنستان با ۱۸۰۰ مگاوات مصرف و نزدیک به کشور آذربایجان با مصرفی بالغ بر ۳۸۰۰ مگاوات است.
نایب‌رئیس سندیکای برق می‌گوید: «برای جبران این میزان رشد، سالانه باید حدود ۴۰۰۰ مگاوات نیروگاه جدید وارد مدارکردکه خود به‌تنهایی چندین هزار میلیارد تومان هزینه روی دست صنعت برق می‌گذارد.» تداوم همین روند افزایشی مصرف برق به‌گونه‌ای است که مصرف برق ما در ۱۰ سال آینده دو برابر خواهد شد.
طبق داده‌های منتشرشده در سایت مدیریت برق ایران، پیک مصرف برق کشور در دی‌ماه ۹۶، ۹۷ و ۹۸ به ترتیب ۳۲، ۳۳ و ۳۴ هزار مگاوات بوده‌است. پیک مصرف برق کشور در دی سال پیش اما ۴۰ هزارمگاوات ثبت‌شده‌است. برای افزایش ۶۰۰۰ مگاواتی مصرف برق کشور اما دلایل متفاوتی عنوان‌شده که مهم‌ترین‌شان به باور مسئولان وزارت نیرو افزایش استخراج رمزارزها و البته افزایش مصرف برق خانگی است. مقایسه مصرف برق در ایران و کشورهای دیگر هم همواره مصداق اثبات نظریه پرمصرف بودن جامعه ایرانی است. آن‌طور که مصطفی رجبی مشهدی، سخنگوی صنعت برق کشور گفته، ما ایرانی‌ها چهاربرابر بیش از جهان برق مصرف می‌کنیم.
تداوم مصرف بالای برق البته که تبعاتی هم برای مصرف‌کنندگان دارد. سخنگوی شرکت برق حالا می‌گوید: «اگر روند افزایش مصرف با شدت کنونی در ماه‌های آینده ادامه پیدا کند، امکان پاسخگویی به تقاضای برق مهیا نیست.» او گفته با تدابیری نیمی از مصرف برق ادارات و بانک‌ها را در تابستان پیش‌رو کاهش می‌دهند.
رجبی مشهدی گفته: «مقرر شد به وسیله کنترل از طریق اینترنت اشیا ، مصرف برق ادارات دولتی و بانک‌ها تا سقف ۵۰ درصد محدود شود.» تدابیر دیگری هم در این میان دیده‌شده، تدابیری که از خود شرکت‌های وابسته به وزارت نیرو آغاز می‌شود. آن‌طور که سخنگوی صنعت برق گفته همه شرکت‌ها و اداره‌های وابسته به وزارت نیرو در مناطق غیرگرمسیری ممنوعیت استفاده از کولرگازی دارند. مدیرعامل توانیر هم از پایتخت‌نشین‌ها خواسته به‌جای استفاده از کولرگازی از کولر‌آبی در تابستان پیش‌رو استفاده کنند. چرا که استفاده از کولرهای گازی به‌جای کولرهای آبی، هزینه مصرف برق را تا شش برابر افزایش می‌دهد.
چرا تابستان سختی در پیش است؟
باید در انتظار تابستان «خیلی سختی» باشیم. این گفته غلامعلیرخشانیمهر، معاون هماهنگی توانیر است که به‌تازگی اعلام کرده دلایل این هشدار هم فهرست‌وار در ادامه گفته‌های او عنوان شده است؛ کاهش بارندگی‌ها، محدودتر شدن استفاده از ظرفیت نیروگاه‌های برق‌آبی، افزایش دما، شرایط کرونایی کشور و البته استفاده غیرمجاز از برق برای استخراج رمزارز. همه این دلایل به گفته او باعث شده تابستان سختی در انتظارمان باشد اما فارغ از همه این دلایل تابستان‌ها همواره زمان رکوردشکنی مصرف برق هم بوده‌است. چه تفاوتی میان تابستان و دیگر فصل‌ها وجود دارد که میزان مصرف برق در فصل گرما ناباورانه افزایش پیدا می‌کند؟
عمده‌ترین و شاید تنها دلیل مهم این افزایش مصرف تابستانه را باید پای استفاده بسیار زیاد از وسایل سرمایشی عنوان کرد. همایون حائری، معاون برق و انرژی وزارت نیرو در گفت‌وگویی اعلام کرد: «۲۴ هزار مگاوات از ۵۸ هزار مگاوات برق مصرفی در ایران فقط برای سیستم سرمایشی مصرف می‌شود که رقم وحشتناکی است، همین عدد نشان می‌دهد باید روی مدیریت مصرف تمرکز داشته‌باشیم.» به عبارتی نزدیک به نیمی از مصرف برق در تابستان خرج کولرها می‌شود. همین نکته نشان می‌دهد چرا باید بیش‌ازپیش نگران گرمای هوا بود و چرا افزایش زمان تابستان در یک دهه گذشته در ایران می‌تواند به معضلاتی همچون کمبود انرژی بینجامد.
حالا با این گزاره و البته کم‌بارشی عجیب ۳۵ درصدی فروردین امسال نسبت به سال گذشته و البته افزایش ۲۲ درصدی در مصرف برق در همین بازه زمانی باید منتظر تابستانی خاموش باشیم یا چاره‌ای هم در این میان وجود دارد؟
پیام باقری، نایب‌رئیس سندیکای برق برای پاسخ به این پرسش از ابتدا به‌نظام عرضه و تقاضا در صنعت برق اشاره می‌کند اما درجایی راهکاری ارائه می‌کند که جالب‌توجه است. درحالی‌که اغلب کارشناسان این حوزه «اصلاح الگوی مصرف» را چاره اصلی می‌دانند، نایب‌رئیس سندیکای برق در کنار این موضوع از تبادل برق میان کشورها حرف می‌زند. او معتقد است همه بار کمبودهای تولید برق را نباید صرفا روی دوش مصرف‌کننده انداخت. به باور باقری، راهکاری‌هایی هم در این میان وجود دارد که می‌توان برای به کار گرفتن آن نتیجه گرفت.
او می‌گوید: «یکی از راهکارها تبادل برق در روزهای پیک مصرف ما با کشورهای شمالی ایران است که در فصل کم‌مصرفی قرار دارند. عمده کشورهای مشترک‌المنافع اتفاقا پیک مصرف برقشان در زمستان است، چراکه اغلب وسایل گرمایشی‌شان برقی است. بنابراین پیک مصرف آنها با ما متفاوت است. ما می‌توانیم از این تفاوت پیک مصرف در راستای تبادل برق در این روزها استفاده کنیم. به این مفهوم؛ در روزهای تابستان که ما در پیک مصرف هستیم از آنها که در فصل کم‌مصرف هستند، برق بگیریم و در زمستانی که ما در فصل کم‌مصرف قرار داریم و آنها دوره پرمصرفی را طی می‌کنند به آنها برق بدهیم.»
خاموشی در صنعتی که خودکفاست
خودکفایی واژه دلچسب و البته مورد علاقه مدیران است. پیوست این کلمه به هر فعالیتی در هر حوزه‌ای به‌عنوان یک مؤلفه مؤثر در کارآمدی تعبیر می‌شود و همین ویژگی است که مدیران این کلمه را در جای‌جای گفته‌هایشان خوب خرج می‌کنند. اما آیا صنعت برق ایران به خودکفایی رسیده؟
حسن روحانی دو سال پیش و هنگام تحویل لایحه بودجه سال ۹۸ به مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که ایران در حوزه انرژی خودکفا شده‌است. مسئولان دیگری هم البته این گفته را بارها تکرار کرده‌اند. رجبی مشهدی، سخنگوی صنعت برق معتقد است در زمان حاضر در صنعت برق کشور و در بخش‌های مختلف طراحی، ساخت تجهیزات، تامین قطعه‌ها، بهره‌برداری و فعالیت‌های مهندسی به خودکفایی بالایی رسیده‌ایم.
آن‌طور که او گفته: «درحال حاضر بیش از ۹۵ درصد از تجهیزات صنعت برق در داخل کشور قابل تولید است.» با این حساب اما چرا همچنان در نظام عرضه برق دچار مشکلات بسیاری هستیم؟
پیام باقری، نایب‌رئیس سندیکای برق می‌گوید: «ساختار صنعت برق در بخش عرضه همواره تلاش کرده متناسب با رشد مصرف برق تولید داشته‌باشد. در این بخش در سال‌های گذشته به‌رغم روندی که در رشد تقاضا وجود داشته نتوانستیم متناسب با آن امکان سرمایه‌گذاری برای وارد کردن نیروگاه‌های جدید برای پوشش این میزان تقاضا را داشته‌باشیم. دلیل اصلی آن هم کمبود منابع مالی ناشی از اقتصاد ناتراز صنعت برق است. ما طبق برنامه ششم توسعه باید سالی ۵۰۰۰ مگاوات نیروگاه جدید وارد مدار می‌کردیم که کمتر از نصف این میزان به‌طور متوسط در این سال‌ها وارد مدار شده‌است.»
ما و مسئولان
برای عبور از این تابستان «بسیار سخت» ما و مسئولان چه کار باید کنیم؟ این همان چیزی است که در تقسیم‌بندی بنیادین پیام باقری، نایب‌رئیس سندیکای برق دیده می‌شود؛ نظام عرضه و تقاضا در صنعت برق. او معتقد است مسئولان به جای این‌که از بار مصرفی برق در تابستان بکاهند نباید همه فشارها را به مصرف‌کننده وارد کنند. ساده شده حرف‌های او این است که هم مسئولان و هم مردم باید همقدم با یکدیگر در این راه گام بردارند.
او می‌گوید: «در رابطه با پایداری شبکه به‌ویژه در زمان پیک مصرف که در آستانه فصل گرماست هم باید به طرف عرضه توجه کنیم و هم به سمت و سوی تقاضا دقت نظر داشته‌باشیم. تفاوت پیک مصرف تابستان و زمستان ما چیزی نزدیک به ۲۴ هزار مگاوات است که عمدتا به وسایل سرمایشی باز می‌گردد. ما فشار را به‌طور کلی نباید به سمت مصرف یا تقاضای برق وارد کنیم هر چند مدیریت مصرف مد‌نظر هست اما برای این کار باید ابزارهای لازم را در اختیار بگذاریم. به‌عنوان مثال یکی از راهکارها برای مدیریت مصرف هوشمندسازی شبکه بود که خود همین امر نیازمند اعتبارات و سرمایه‌گذاری است.»
آن‌طور که او می‌گوید تشویق به مدیریت مصرف از سوی شهروندان نیازمند بسترهایی است که باید آن را در اختیار بگذاریم. به‌عنوان نمونه استفاده از کنتورهایی که هر مصرف‌کننده بتواند به‌واسطه آن مصرف انرژی خود را مدیریت کند. همین ابزارهاست که می‌تواند به کاهش مصرف برق در فصل گرما بینجامد، آن هم در حالی که تولید برق بیشتری صورت نگرفته است.
منبع: جام جم
نظرات