بهرام دولتی 
چگونه چین در ده روز دو بیمارستان برای ویروس جدید کرونا ساخت؟
انتشار ویروس جدید کرونا یکی از مهم‌ترین تیترهای خبری این روزها است. این ویروس تا به امروز ۱۷۷۰ قربانی گرفته است و طبق آخرین آمار ۷۰۵۴۸ نفر به آن مبتلا شده‌اند. همچنین به دلیل انتشار ویروس کرونا از چین، ۷۸۰ میلیون چینی دچار محدودیت سفر شده‌اند. از آن‌جایی بخش‌های مهمی از اقتصاد جهانی وابسته به
انتشار ویروس جدید کرونا یکی از مهم‌ترین تیترهای خبری این روزها است. این ویروس تا به امروز ۱۷۷۰ قربانی گرفته است و طبق آخرین آمار ۷۰۵۴۸ نفر به آن مبتلا شده‌اند. همچنین به دلیل انتشار ویروس کرونا از چین، ۷۸۰ میلیون چینی دچار محدودیت سفر شده‌اند.
از آن‌جایی بخش‌های مهمی از اقتصاد جهانی وابسته به چین است، انتشار این ویروس خسارت‌هایی به اقتصاد دنیا و چین زده است. ازاین‌روی دولت چین با استفاده از تشویق‌های مالی و اقدام‌های پزشکی در تلاش است با ویروس کرونا و اثرات آن مقابله کند.
یکی از این اقدام‌ها، توسعه تجهیزات درمانی در مراکز شیوع و ساخت بسیار بیمارستان‌های جدید است.
ویروس جدید کرونا چیست؟
ویروس‌های کرونا، به ویروس‌هایی گفته می‌شوند که معمولا حیوانات را مبتلا می‌کنند و به ندرت به انسان‌ها سرایت می‌کنند؛ اما اگر به انسان‌ها سرایت کنند، اتفاقات خوبی نمی‌افتد.
ویروس سارس (SARS) یا ویروس سندروم تنفسی بسیار حاد (Severe acute respiratory syndrome) که در سال ۲۰۰۳ از خفاش به انسان منتقل شد، نوعی از ویروس کرونا است.
ویروس جدید کرونا که انتشار آن در انسان‌ها از نوامبر ۲۰۱۹ شروع‌شده، برای اولین بار در شهر ووهان (Wuhaan) چین دیده شد. این نوع ویروس کرونا تا به امروز در هیچ جایی دیده نشده بود. ازاین‌روی به آن ویروس جدید کرونا ۲۰۱۹ (۲۰۱۹ Novel Coronavirus) یا COVID-19 می‌گویند.
ویروس‌های کرونا بیماری‌های زئوناتیک (zoonotic) ایجاد هستند؛ یعنی از حیوانات به انسان منتقل می‌شوند. برخی از کشنده‌ترین ویروس‌های شناخته‌شده مثل سارس، ابولا و مرس (MERS) از خفاش‌ها نشات می‌گیرند؛ اما انتقال مستقیم از خفاش به انسان نادر است. این انتقال معمولا از طریق یک حیوان واسطه دیگر رخ می‌دهد.
کارگران در حال ساختن شبانه بیمارستان هوشن‌شان
اگر یک تصویر دقیق از این قضیه لازم دارید، فیلم Contagion 2011 را حتما تماشا کنید.
در مورد ویروس سارس، حیوان واسطه، سیویت (Civit) بود که در بازارهای روزانه شهرهای چین فروخته می‌شود. این بازارها معمولا غیربهداشتی و پر از آلودگی هستند. در آن‌ها حیوانات در قفس‌های فشرده نگهداری می‌شوند. قوانین زیادی هم در مورد آن‌ها وجود ندارد.
در این بازارها حیوانات زنده و مرده مثل مار، تشی (porcupine)، کروکودیل، خفاش، پنگولین و کلی حیوانات نگون‌بخت در کنار هم نگهداری می‌شوند.
در این محیط ویروس‌های کرونا به‌راحتی می‌توانند بین گونه‌های مختلف منتقل شوند. در مورد ویروس جدید کرونا دانشمندان بر این باور هستند که حیوان واسط منتقل‌کننده ویروس از خفاش به انسان، احتمالا یک پنگولین یا یک مار کبرای آسیایی است. چون شباهت‌هایی ژنتیکی زیادی بین ویروس جدید کرونا، پنگولین و مارها وجود دارد.
آغاز ساده ویروس جدید کرونا
انتشار ویروس جدید کرونا مثل هر اپیدمی دیگری آغاز خیلی معمولی داشت. در اواخر نوامبر ۲۰۱۹، شخصی در ووهان احتمالا گوشت یک پنگولین آلوده به ویروس جدید کرونا را خورده است.
نشانه‌های اولیه بیماری بیشتر شبیه یک سرماخوردگی سخت یا آنفلوانزا هستند. به همین دلیل زیاد جدی گرفته نشدند. بعد از آن افراد دیگری هم مبتلا شدند. آن‌ها نیز در ابتدا از تماس با حیوانات یا مصرف گوشت آن‌ها این ویروس را گرفتند. بعد از آن به‌واسطه تماس‌های انسانی، ویروس جدید کرونا بین انسان‌ها منتقل شد.
در کل ماه دسامبر ۲۰۱۹ ویروس در ووهان وجود داشت. منتشر می‌شد اما کسی نمی‌دانست. مبتلایان در ابتدا تنگی نفس داشتند که به‌حساب کلی ویروس دیگری که می‌توانستند علائم مشابهی درست کند، گذاشته می‌شد.
کارگران در حال ساخت بیمارستان لیشن‌شان
اما در نهایت گسترش آن و در نظر گرفتن این نکته که همه مبتلایان از یکی از بازارهای فروش حیوانات چین، غذا یا گوشت خریده‌اند، توجه دولت را به این مسئله برانگیخت. دولتی که به هشدارهای دکتر لی ونلیانگ (Dr. Li Wenliang) گوش نداده و او را مجبور به سکوت کرده بود. در نهایت دکتر ونلیانگ که اولین کسی بود که ویروس جدید کرونا را کشف کرد، با همین بیماری درگذشت.
اولین تایید رسمی یک ماه پس از گسترش ویروس در وب‌سایت کمیسیون شهری ووهان در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹ منتشر شد.
در ابتدا تعداد مبتلایان کم بودند؛ اما پس از مطالعه بیشتر آن مشخص شد این عامل تنگی نفس، یک ویروس جدید است. رسانه‌های بین‌المللی اولین گزارش از این ویروس جدید کرونا را در ۸ ژانویه ۲۰۲۰ منتشر کردند.
این گزارش‌ها در ابتدا بیان می‌کردند که این ویروس از انسان به انسان منتقل نمی‌شود و هنوز موارد مرگ‌ومیری با آن گزارش نشده است؛ اما این شرایط خیلی زود تغییر کرد.
در ۲۱ ژانویه وقتی سازمان بهداشت جهانی این گزارش را منتشر کرد، تنها ۲۸۲ مورد ابتلا وجود داشت. روز بعد ۳۱۴ نفر، روز بعد ۵۸۱ نفر سپس ۸۴۶ نفر و بعد از آن ۱۳۲۰ نفر و فردای آن یعنی ۲۶ ژانویه نیز ۲۰۱۴ نفر مورد ابتلا دیده شد. اینجا بود که همه متوجه شدند این یک ویروس ساده و بی‌دردسر نیست.
قرنطینه‌های اجباری چینی
دولت چین به‌سرعت شروع به قرنطینه مبتلایان کرد؛ اما اولا به سبک بقیه اقدام‌های این دولت کمونیستی و طبق فیلم‌های منتشرشده، ماموران بهداشتی و قرنطینه چین، با دیدن کوچک‌ترین نشانه‌های شبیه ابتلا، همه اعضای خانواده را مثل زندانیان با رفتارهای غیرانسانی دستگیر و قرنطینه می‌کردند.
چون وضعیت محل‌های قرنطینه مناسب نبود، اگر هم کسی واقعا به ویروس جدید کرونا مبتلا نشده بود، در این محل‌های قرنطینه حتما مبتلا می‌شد. بیمارستان‌های ووهان هم ظرفیت کافی نداشتند. اگر هم کسی واقعا مبتلا بود و قرنطینه نمی‌شد، در نهایت به انتشار آن کمک می‌کرد.
دولت چین مجبور بود اقدام سریع و موثری انجام دهد. مثل اقدامی که برای ویروس سارس کرد. دولت چین در ۲۳ ژانویه تصمیم گرفت که یک مرکز درمانی جدید و دارای امکانات قرنطینه به ظرفیت هزار بیمار را در ووهان بسازد. این مرکز را بیمارستان هوشن‌شان (Huoshenshan Hospital) نام‌گذاری کردند.
دولت اعلام کرد که ساخت این بیمارستان را ۲ فوریه یعنی ده روز بعد تمام می‌کند.
چین یک‌بار چنین کاری را در مورد ویروس سارس در ۲۰۰۳ انجام داده بود. تنها در ۶ روز، ۷ هزار نفر کارگر بیمارستان شاوتانگ‌شان (Xiaotangshan Hospital) را ساخته بودند.
ساخت شبانه بیمارستان هوشن‌شان
پس از پایان سارس، ساخت سریع این بیمارستان هم از طرف دولت چین و هم از طرف سازمان بهداشت جهانی، به‌عنوان یک موفقیت چشم‌گیر تحسین شد.
نرخ مرگ‌ومیر سارس ۹٫۶ درصد بود؛ اما در بیمارستان شاوتانگ‌شان این نرخ به ۱٫۲ درصد رسید و تنها یک نفر از کارکنان نیز به سارس مبتلا شد. به همین دلیل هم دولت چین دوباره می‌خواست این کار را انجام دهد اما این بار متفاوت از دفعه قبل بود.
در سال ۲۰۰۳ ساخت بیمارستان شش ماه از انتشار ویروس آغاز شد. این بار کمتر از دو ماه پس از آغاز اپیدمی و تنها چند روز پس از جدی شدن آن ساخت بیمارستان هوشن‌شان آغاز شد. در نتیجه زمان بسیار کمی برای برنامه‌ریزی و طراحی وجود داشت.
وقتی تصمیم برای ساخت این بیمارستان گرفته شد، بلافاصله باید کار شروع می‌شد. اولین قدم پیدا کردن جای مناسب بود.
بیمارستان ده‌روزه برای ویروس جدید کرونا
محل انتخابی یک زمین باز در ۲۲ کیلومتری غرب از مرکز ووهان بود. این محل دور از منطقه متراکم شهری ووهان قرار داشت و امکان حمل‌ونقل به آن آسان‌تر بود. از آن‌سو خود این زمین در کنار یک بزرگراه قرار داشت که دسترسی به آن را آسان‌تر هم می‌کرد.
این بزرگراه بلافاصله مسدود شد و به‌عنوان مسیر دسترسی و پارکینگ پروژه استفاده شد.
این پروژه به شرکت ساخت‌وساز CSCEC چین داده شد. این شرکت پردرآمدترین شرکت ساخت‌وساز در دنیاست. از جمله پروژه‌های اجرا شده این شرکت، فرودگاه جدید پکن، شهر جدید قاهره و کارخانه تسلا در شانگهای هستند. اگر قرار بود کسی در ده روز یک بیمارستان بسازد، این شرکت بهتر از همه می‌توانست.
گام بعدی آماده‌سازی زمین بود؛ یعنی باید همه درختان را قطع و زمین را برای ساخت‌وساز آماده می‌کردند. از کل زمان ده‌روزه اجرای پروژه، این کار بیشترین زمان را برد. چنین کاری ۲ روز طول کشید.
دلیلش هم این بود که در روزهای اول نیروهای کمی کار می‌کردند. چون با گسترش ویروس در ووهان، ترس از ابتلا و هم‌زمانی آن با تعطیلات سال نوی چینی، نیروی کار به این راحتی پیدا نمی‌شد.
وقتی زمین آماده شد آن‌ها در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۰ سراغ زیرسازی زمین رفتند. آن‌ها این زیرسازی را لایه به لایه انجام دادند.
ابتدا یک لایه ۲۰ سانتی‌متری از شن ریخته شد. سپس یک لایه ژئوتکستایل (Geotextile) که نوعی پلاستیک ضدآب است روی آن آمد. یک لایه پلاستیکی ضدآب و یک لایه ژئوتکستایل و یک لایه دیگر شنی نیز روی این‌ها سوار شد. پس از آن کل سطح را بتن ریختند که یک‌روزه خشک شد.
بخش تحسین‌برانگیز بیمارستان
بعد از همه این‌ها، کار برپایی ساختمان بیمارستان فقط چند روز طول کشید. چنین کاری فقط با مصالح پیش‌ساخته و طراحی ماژولار امکان‌پذیر است.
ایده این است که قطعات ساختمانی هم‌شکل و هم‌اندازه به‌صورت انبوه در یک کارخانه جدا ساخته می‌شوند و پس از انتقال به محل ساخت‌وساز، سر هم می‌شوند.
چنین روشی مزیت‌های مهمی دارد. اولا چون همه قطعات یکسان هستند، ساخت آن‌ها راحت‌تر است. این قطعات هم‌اندازه امکان افزایش مقیاس تولید را فراهم می‌کنند که در نتیجه هزینه تمام‌شده ساختمان کاهش می‌یابد.
سر هم کردن آن‌ها بسیار ساده است و زمان کمی می‌برد و دوباره هزینه‌ها را می‌کاهد. البته در این مورد هزینه‌ها آن‌قدر مهم نبودند. آنچه مهم بود کاهش زمان و افزایش سرعت کار بود.
اسکلت بیمارستان هوشن‌شان
نکته مهم در این پروژه این بود که قطعات پیش‌ساخته مورداستفاده در ساخت این بیمارستان قبلا آماده بودند و نیازی به سفارش‌دهی برای تولید نبود. صرفا آن‌ها را باید از انبار به محل ساخت حمل می‌کردند.
اولین بخش این قطعات پیش‌ساخته در ۲۷ ژانویه یعنی چهار روز پس از آغاز پروژه سرپا شدند. اولین کار هم ساخت اسکلت و کف ساختمان بود. هم‌زمان با این‌ها چندین هزار کارگر دیگر برای ایجاد زیرساخت جهت دفع فاضلاب، تامین آب، برق، تلفن و اینترنت مشغول کار بودند.
بخش زیادی از این کارهای زیرساختی توسط شرکت‌های دولتی که مسئول این حوزه‌های بودند، انجام شد؛ اما برای اینترنت کار به شرکت‌های خصوصی مثل هواوی و لنوو سپرده شد.
نمایش رسانه‌ای قدرت چین
از وقتی خبر ساخت بیمارستان هوشن‌شان در رسانه‌ها پیچید، به‌نوعی تریبون برای نمایش اقدام‌های فیزیکی دولت چین بر مقابله بحران و همچنین نمایش توان مهندسی چین بدل شد.
خود فرآیند ساخت بیمارستان به‌صورت زنده توسط چند شرکت تلویزیونی دولتی پخش می‌شد و طبق تخمین‌ها ۱۸ میلیون نفر نیز آن را تماشا می‌کردند.
با اینکه تعداد زیادی از فعالان شبکه اجتماعی چینی در محل ساخت حاضر بودند، اما تعداد خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای خارجی حاضر در محل پروژه کم بودند. به همین دلیل هم جزئیات زیادی از ساخت‌وساز این بیمارستان در رسانه‌ها وجود ندارد؛ زیرا دولت چین ترجیح می‌دهد روی محتوای منتشرشده از آنجا کنترل داشته باشد.
بیمارستان هوشن‌شان از نمای دور
اما مستقل از همه این‌ها تا زمانی که این پروژه موفق نمی‌شد، بخش مهمی از کار ناقص می‌ماند.
در ۲۸ ژانویه یعنی یک روز پس از آغاز ساخت اسکلت ساختمان بخش زیادی از ساختمان اول کامل شده بود و بقیه ساختمان‌ها هم در حال اتمام بودند.
در ۲۹ ژانویه ساختمان‌ها کامل سرپا بودند و حالا نوبت کارهای ریز مثل لوله‌کشی، سیم‌کشی و نصب دیگر تجهیزات بود.
بیمارستان یا قرنطینه؟
هر اتاق این بیمارستان دو تخت، یک دستشویی و حمام و تجهیزات پزشکی لازم را داشت. با توجه بااینکه این بیمارستان قرار بود یک قرنطینه باشد، چیزهای مهمی دیگری نیز در آن‌ها تعبیه شده بود.
در کل بیمارستان و در هر اتاق یک سیستم تهویه وجود داشت که فشار هوای اتاق‌ها و کل بیمارستان را پایین‌تر از فشار بیرون نگاه دارد. در این حالت هنگام باز و بسته شدن درها، جریان هوا از داخل به بیرون منتقل نمی‌شد و در نتیجه ویروس‌ها در داخل اتاق و بیمارستان می‌ماندند.
سیستم تهویه هم مشخصا دارای فیلترهایی بود که هوای داخل را پس از ضدعفونی‌کردن به بیرون منتقل می‌کرد.
اتاق‌های بیمارستان هوشن‌شان
علاوه بر این‌ها بخش دیگر و اتاق‌های تخصصی دیگری مثل اتاق سی‌تی‌اسکن، دفاتر، پذیرش و دیگر چیزهای ضروری بیمارستان نیز درست شد.
در فاصله ۳۱ ژانویه تا ۲ فوریه، کارهای نهایی ساختمان انجام شد. تجهیزات و آماده‌سازی‌های داخلی انجام و همه سیستم‌ها تست شدند.
هم‌زمان هشت هواپیمای ارتش آزاد چین در فرودگاه ووهان به زمین نشستند و نیروهای درمانی ارتش را برای کار در این بیمارستان به ووهان آوردند. این نیروهای درمانی در همان روز دوم فوریه وارد بیمارستان شدند. در طول شب نیز کارگران مشغول کارهای خرده‌ریزی بودند که باید انجام می‌شد.
آغاز به کار بیمارستان
در ۳ فوریه ۲۰۲۰ اولین بیمار مبتلا شده به ویروس جدید کرونا وارد این بیمارستان شد و بیمارستان هوشن‌شان رسما کار خود را شروع کرد. در ابتدا فقط چند ده بیمار به آنجا آورده شدند؛ اما فقط در چند روز بیمارستان هوشن‌شان صدها مریض مبتلا به ویروس جدید کرونا را پذیرش کرد.
پروژه ساخت بیمارستان هوشن‌شان تنها یکی از پروژه‌هایی بود که دولت چین برای افزایش ظرفیت سیستم درمانی ووهان در این شهر اجرا کرد.
موقعیت بیمارستان لیشن‌شان (برای دیدن موقعیت جغرافیایی روی عکس کلیک کنید)
تنها سه روز بعد از آغاز کار بیمارستان هوشن‌شان، کار ساخت یک بیمارستان بزرگ‌تر دیگر به نام بیمارستان لیشن‌شان (Leishenshan Hospital) با ۱۶۰۰ تخت تمام شد و آغاز به کار کرد. این بیمارستان نیز فقط در ۱۲ روز ساخته شد. هم‌زمان هم دیگر بیمارستان‌ها مجهز به ابزارهای قرنطینه و درمان ویروس جدید کرونا شدند و چند سالن ورزشی هم به محل قرنطینه بدل گردیدند.
نظرات