آینده در مشت کدام بازار است؟
در ایران به طور سنتی سه بازار سرمایهگذاری وجود دارد. طلا، مسکن و بازار بورس. هر چند برخی دلار و خودرو را به این بازارها اضافه میکنند ولی از نگاه اقتصاد، ارز مولفه اصلی یک سرمایهگذاری و خودرو تنها یک کالای مصرفی ارزیابی میشود.
با انتخاب جو بایدن و رصد فعالیت دولت مبنی بر امضا قرارداد 25 ساله با چین، بررسی یک سناریو بسیار محتمل از اتفاقات آتی و بلند مدت بازاهای مالی میتواند دیدگاه مناسبی به تغییر روند نقدینگی ارائه بدهد.
بازار ارز
هرچند بررسی بازار ارز به عنوان یک بازار سرمایهگذاری اشتباه است ولی به عنوان یک مولفه اصلی موثر بر اقتصاد بررسی روند آتی این مهم لازم به نظر میرسد. ورود بایدن به کاخ سفید امیدها بر بهبود روابط اقتصادی ایران با منطقه را افزایش میدهد.
از طرفی بانکها از تسعیر ارز و تجدید ارزیابی دارایی تا حدود قابل توجهی زیان انباشته خود را پوشش دادهاند. لذا برآورد میشود رکود همراه با کاهش قیمت بیسابقه در بازار ارز را شاهد باشیم. احتمال بستن قرارداد 25 ساله با چین نیز مزید بر علت خواهد شد که رشد بیمهابای دلار تا سالیان سال متوقف شود.
بازار طلا
تحت تاثیرترین بازار مرتبط با دلار را بایستی طلا دانست. طلا دو آلترناتیو تحلیلی را شامل میشود: دلار و اونس جهانی. با توجه به تحلیل بازار ارز و پیشبینی رشد اونس جهانی، به احتمال بسیار بالا سرمایهگذاران طلا، متضرر نخواهند شد.
چون رشد اونس جهانی، کاهش قیمت ارز را پوشش میدهد و همدیگر را در آینده خنثی خواهند کرد. از طرفی انتظار رشد بسیار بالا را در این کالای سرمایهگذاری نداریم ولی پیشبینی میشود در نهایت سرمایهگذاران طلا متضرر نخواهند شد.
بازار مسکن
رابطه بین ارز و مسکن غیر قابل انکار است. بازار مسکن به واسطه رشد ارز در سالیان اخیر، رشد بیسابقهای را تجربه کرده است. رشد این بازار به حدی بوده که سرمایههای خرد متمایل به تشکیل بازارهای دلالی کوچکتر از جمله خودرو شدند.
باتوجه به پیشبینی روند قیمتی ارز در آینده و کاهش قدرت خرید مصرفکننده واقعی، احتمال کاهش و رکود بیسابقه در بازار مسکن را بسیار بالا ارزیابی میکنیم. ولی این بازار کمی با تاخیر به کاهش قیمت واکنش نشان میدهد چون سرمایهگذاران در این بازار عموما تا حد امکان از فروش دارایی به قیمت ارزان خودداری میکنند ولی در طول زمان و با ساخت و سازهای جدید، کاهش قیمت در این بازار نیز اتفاق خواهد افتاد.
بازار سرمایه
بازار سرمایه در سالیان اخیر به واسطه رشد ارز، رشدهای خیره کنندهای را تجربه کرده است. ولی تنها مولفه تاثیرگذار بر بازار سرمایه، دلار نیست. پس از خروج نسبی بانکها از ماده 141 قانون تجارت و حضور 25 ساله چین در ایران، رشد قیمت ارز کمی غیرمعقول به نظر میرسد.
لذا بانکها در سالیان آتی برای کاهش زیان انباشته خود نیاز به بازاری دارند تا عدم رشد قیمت دلار را پوشش دهد. بازاری که وابستگی کمتری با دلار داشته باشد و با تصاحب سیتهای مدیریتی، در راستای تولید گام بردارند. به نظر میرسد مجوزی که بانک مرکزی به منظور سرمایهگذاری بانکها در بورس صادر نموده، در راستای همین سیاست است. سیاستی که بانکها را تا سالیان سال به بازار سرمایه هدایت خواهد کرد و رشد شارپ بازارهای دیگر را متوقف خواهد نمود.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید یادداشت شرط کاهش قیمت دلار را بخوانید.
نظرات