آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش اخیر خود، با توجه به هفته آب‌وهوای نیویورک که در آن رهبران دولت و تجارت برای مقابله با تغییرات اقلیمی گرد هم آمده‌اند، اعلام کرد که سه برابر کردن ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰ امکان‌پذیر است.
پیمان جدید سازمان ملل، که پس از سال‌ها بحث و گفت‌وگو به تصویب رسید، یک طرح ۴۲ صفحه‌ای است که به عنوان یک راهنمای جامع برای رسیدگی به برخی از بزرگترین مسائل جهانی، از جمله تغییرات اقلیمی، طراحی شده است.
تغییرات اقلیمی باعث سبز شدن بیابان‌های آفریقا نمی‌شود، بلکه فصول طوفانی اقیانوس اطلس را نیز به‌شدت تحت تاثیر قرار داده و در چند ماه گذشته سیل‌های ویرانگری در کشورهای آفریقایی به راه انداخته است.
هند، یکی از بزرگترین اقتصادهای نوظهور جهان، در حال گذار از وابستگی سوخت‌های فسیلی، به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر است. این کشور با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و دستیابی به توسعه پایدار، برنامه‌های بلندپروازانه‌ای را برای افزایش سهم انرژی‌های پاک در سبد انرژی خود تدوین کرده است.
در شش ماه نخست سال ۲۰۲۴، نیمی از برق اتحادیه اروپا از منابع تجدیدپذیر تأمین شده است. این منابع شامل انرژی خورشیدی، بادی و سایر منابع پاک هستند. یکی از مهم‌ترین دستاوردها این است که انرژی باد برای اولین بار از گاز طبیعی به عنوان دومین منبع بزرگ تولید برق پس از انرژی هسته‌ای پیشی گرفته است. همچنین در سال ۲۰۲۳، اتحادیه اروپا موفق شد با نصب ۵۶ گیگاوات انرژی خورشیدی، رکوردی جدید به ثبت برساند.
هیدروژن سبز به عنوان یک سوخت پاک و امیدبخش برای آینده انرژی معرفی شده است. این سوخت که از طریق الکترولیز آب با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر تولید می‌شود، پتانسیل بالایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کربن‌زدایی صنایع سنگین دارد.
محققان دانشگاه فناوری چالمرز در سوئد موفق به توسعه باتری‌هایی از جنس فیبر کربنی شده‌اند که علاوه بر سبکی، از مقاومت بسیار بالایی برخوردارند و توانایی تامین انرژی در سطح تجاری را دارند. این باتری‌ها به عنوان قوی‌ترین باتری‌های جهان شناخته می‌شوند.
پیش‌بینی می‌شود بریتانیا، آلمان و هلند به عنوان سه بازیگر اصلی تا سال ۲۰۴۰ ظاهر شوند و مجموعاً ۱۵۰ گیگاوات ظرفیت نصب‌شده داشته باشند. آمریکا نیز با کمتر از ۴۰ گیگاوات در رتبه بعدی قرار خواهد گرفت.
انتشار گازهای گلخانه‌ای مانند دی اکسید کربن باعث افزایش دمای زمین و به دام انداختن گرما در جو می‌شود که به تشدید تغییرات اقلیمی می‌انجامد. کاهش انتشار این گازها به کند کردن روند گرم شدن کره زمین کمک می‌کند و می‌تواند بلایای طبیعی مانند امواج گرما، سیل و طوفان را کاهش دهد.
مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که اکثریت مردم جهان معتقدند آسیب جدی به طبیعت و آب‌وهوا باید به عنوان جرم در نظر گرفته شود. اما آیا قوانین جدید، مانند دستورالعمل‌های اتحادیه اروپا، می‌توانند تأثیری واقعی در حل این مشکل داشته باشند؟
