محمد امین سامنی 
تجارت‌نیوز گزارش می‌دهد:
صید ترال چگونه موجب انتشار کربن و گرمایش زمین می‌شود؟
دانشمندان اعلام کردند که صید ترال می‌تواند میلیون‌ها تن دی اکسید کربن را در سال آزاد کند. این امر دو برابر انتشار کل ناوگان ماهیگیری جهان است.
به گزارش تجارت‌نیوز، صید ترال، روشی رایج برای صید ماهی در کف دریا است. این روش با کشیدن تورهای بزرگ در کف دریا انجام می‌شود و مقادیر زیادی ماهی را به سرعت صید می‌کند. با این حال، مطالعات اخیر نشان داده‌اند که صید ترال، علاوه بر ضررهایی که به حجم منابع دریایی وارد می‌کند، می‌تواند در کف دریا یک منبع بزرگ انتشار کربن باشد.
بسیاری از آسیب‌ها با کشیدن تورهایی به بزرگی 10 جت مسافربری در کف دریا برای صید ماهی ایجاد می‌شود.
به نقل از یورونیوز، دکتر تریشا اتوود از دانشگاه ایالتی یوتا می‌گوید: «به تازگی کشف کرده‌ایم که صید ترال از کف دریا توده‌های کربنی را آزاد می‌کند که در غیر این صورت می‌توانستند هزاران سال در کف اقیانوس نگهداری شوند.»
آمارهای جدید، نشان می‌دهد که صید ترال هر ساله حدود 370 میلیون تن دی‌اکسید کربن را در دریاها و اقیانوس‌ها آزاد می‌کند. این مقدار تقریباً دو برابر انتشار سالانه کل ناوگان ماهیگیری جهان (حدود 4 میلیون کشتی) است.
دکتر آتوود در ادامه بیان می‌کند: «مطالعه ما برای نخستین بار نشان داد که بیش از نیمی از کربن آزاد شده توسط صید ترال در نهایت به عنوان دی‌اکسید کربن در طی 10 سال به اتمسفر می‌رود و به گرمایش جهانی کمک می‌کند. همچنین مانند تخریب جنگل‌ها، تخریب کف دریا صدمات جبران‌ناپذیری به آب و هوا و حیات وحش وارد می‌کند.»
گروهی از محققان دریافتند که بین سال‌های 1996 تا 2020، کل کربن آزاد شده توسط صید ترال بین 8.5 تا 9.2 میلیارد تن تخمین زده می‌شود.
این بر اساس تحقیقات قبلی انجام شده در سال 2021 است که محاسبه کرده بود که ترال کف، هر سال به اندازه مجموع گازهای گلخانه ای کل صنعت هوانوردی، کربن را در اقیانوس آزاد می‌کند.
کجا بیشترین انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از ترال کف را دارد؟
مناطقی که بیشترین انتشار گازهای گلخانه‌ای را دارند، کانون‌های ترال در دریای چین شرقی، دریای بالتیک، دریای شمال و دریای گرینلند هستند. آسیای جنوب شرقی، خلیج بنگال، دریای عرب، خلیج مکزیک و بخش‌هایی از اروپا نیز احتمالاً منابع اصلی کربن هستند، اما دانشمندان می‌گویند که ما اطلاعات کافی در مورد میزان و شدت صید ترال در این مناطق را نداریم.
دکتر انریک سالا، پژوهشگر همکار در این مطالعه می‌گوید: «در حال حاضر، کشورها در برنامه‌های اقدام اقلیمی خود، انتشار کربن قابل‌توجهی از ترال‌های کف را در نظر نمی‌گیرند. تحقیقات ما نشان می‌دهد که مقابله با این گازهای گلخانه‌ای و سایر انتشارات اقیانوس‌ها علاوه بر احیای حیات دریایی، برای کاهش سرعت گرم شدن سیاره بسیار مهم است.»
او ادامه می‌دهد: «خبر خوب این است که کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از کشتی ترال فوایدی را به همراه خواهد داشت. خبر بد این است که تأخیر در اقدام، باعث می‌شود که انتشار گازهای گلخانه‌ای از کشتی ترال در یک دهه بعد در اتمسفر ادامه یابد.»
محققان همچنین به بررسی این موضوع پرداختند که کربنی که پس از ترال کف در اقیانوس باقی می‌ماند چه می‌شود. 40 تا 45 درصد آن که در آب به دام می‌افتند منجر به اسیدی شدن بیشتر اقیانوس در مناطق بومی می‌شود. این افزایش اسیدیته به زندگی گیاهی و جانوری در مناطقی که این نوع ماهیگیری انجام می‌شود آسیب می‌رساند.
ترال کف اقیانوس یک روش ماهیگیری مضر است که می‌تواند به اکوسیستم‌های اقیانوسی و آب و هوای زمین آسیب برساند. این مطالعه نشان می‌دهد که انتشار کربن ناشی از ترال کف یک نگرانی جدی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
نظرات