از زمان حمله حماس در 7 اکتبر به سرزمین های اشغالی و پاسخ وحشیانه اسرائیل به غزه، دولت بایدن سخت کار کرده است تا درگیری را مهار کند و برای مثال اسرائیلی ها را متقاعد کرده که یک حمله پیشگیرانه همه جانبه علیه حزب الله لبنان انجام ندهند. این سیاست در حال حاضر میان اسرائیل و لبنان موثر بوده اما جلوگیری از تشدید تنش در دریای سرخ حتی دشوارتر شده است.
یک ائتلاف دریایی چندملیتی به نام Prosperity Guardian که در 18 دسامبر برای محافظت از کشتیها راه اندازی شد، موفق شد تقریباً تمام پهپادها و موشکهایی را که حوثیها به سمت نفتکشهایی که در آبهای یمن در حرکت بودند، رهگیری کند، اما هر حمله برای آمریکا و متحدانش هزینههای زیادی را به همراه داشت. میلیونها دلار برای دفاع در برابر سلاحهایی که گاهی فقط هزاران دلار هزینه دارند. از سوی دیگر فقط یک پرتابه حوثی برای سوراخ کردن این سپر برای ایجاد یک فاجعه ژئوپلیتیکی و زیست محیطی لازم است. برای مثال، در 13 دسامبر، موشکهای حوثی از کنار تانکری که محمولهای از سوخت جت را حمل میکرد، حمله کرد با یک فاصله چند سانتیمتری حرکت کردند. به جای عقب نشینی، حملات حوثی ها جسورانه تر شد.
یک روز بعد از سال نو میلادی و در میانه تداوم حملات حوثی ها، بایدن تیم امنیت ملی خود را برای بحث در مورد گزینه ها تشکیل داد. به گفته مقامات دولت، او به دیپلماتها دستور داد تا بر ایجاد اجماع در سازمان ملل تمرکز کنند که منجر به صدور قطعنامه شورای امنیت در روز چهارشنبه شامل حمایت از حق کشتیرانی آزاد و محکوم کردن حملات حوثیها شد.
بایدن همچنین خواهان گسترش ائتلاف دریایی شکل گرفته به عنوان یک اقدام تدافعی و آغاز آماده سازی دقیق برای پاسخ تهاجمی بود. فهرستهای هدف برای به حداکثر رساندن تأثیر بر قابلیتهای حوثیها و در عین حال به حداقل رساندن آسیبهای احتمالی غیرنظامی اصلاح شد.
با این حال، قبل از شروع هر گونه حمله، بایدن اصرار داشت که یک هشدار رسمی نهایی داده شود و در 3 ژانویه، ایالات متحده و 13 متحدش بیانیه ای صادر کردند و هشدار دادند که در صورت ادامه حملات، حوثی ها "مسئولیت عواقب آن را بر عهده خواهند داشت". منظور از عواقب که البته در متن بیانیه به آن اشاره نشد حملاتی به اهداف حوثی ها در یمن بود. این هشدار هم ره به جایی نبرد. روز سهشنبه، حوثیها یکی از بزرگترین حملات موشکی تا به امروز، سه موشک و 20 پهپاد را علیه کشتیهای تجاری و نیروی دریایی تحت رهبری ایالات متحده پرتاب کردند. یک مقام ارشد دولت بایدن گفت: «به محض شکست این حمله، رئیس جمهور دوباره تیم امنیت ملی خود را تشکیل داد و گزینههای نظامی برای واکنش جمعی همراه با شرکای نزدیک به او ارائه شد.»
لوید آستین، وزیر دفاع، از طریق یک خط امن از مرکز پزشکی نظامی والتر رید که در آن تحت درمان سرطان پروستات بود، در این جلسه شرکت کرد. در پایان جلسه، بایدن به او چراغ سبز برای حملاتی که حدود 48 ساعت بعد آغاز می شود، نشان داد.
پنتاگون و کاخ سفید از ارائه جزئیات در مورد تعداد موشک های پرتاب شده از هوا و دریا و تعداد اهداف مورد اصابت خودداری کردند، اما به نظر می رسد این حمله در سطح بالاتری از طیف گزینه های ارائه شده به بایدن در روز سه شنبه بوده است. مقامات همچنین از پیش بینی اینکه آیا این حملات برای جلوگیری از حملات بیشتر کافی است یا خیر تاکنون سرباز زده اند.
گفته می شود که این حملات در حقیقت حکم ارسال پیام را داشته اما سؤال کلیدی این است که اگر پیام از این طریق ارسال نشد، گام بعدی که ایالات متحده و بریتانیا در اختیار دارند چیست؟ آیا آنها فقط اهداف بیشتری را بمباران می کنند؟ مقامات دولتی پنجشنبه شب گفتند که اگر نتوان حوثی ها را مهار کرد، حداقل می توان توانایی های آنها را کاهش داد، سایت های موشکی را منفجر کرد و مراکز فرماندهی را نابود کرد.
گرگوری جانسن، عضو غیر مقیم موسسه کشورهای عربی خلیج فارس در واشنگتن در این باره می گوید: حوثیها به زندگی و جنگیدن در زیر بمباران شدید عادت دارند. آنها برخی از موشک های خود را در زیر زمین جمع و نیروها را در مناطق غیرنظامی مستقر می کنند. عربستان سعودی و امارات یمن را چندین سال بمباران کردند و نتوانستند حوثی ها را به زانو درآورند.
برخی تحلیلگران استدلال می کنند که حملات ایالات متحده و بریتانیا می تواند حتی حوثی ها را به طرز متناقضی تقویت کند و جایگاه آنها را در محور مقاومت تحت رهبری ایران در مبارزه وجودی با اسرائیل و غرب افزایش دهد. این وضعیت حوثی ها را به یک بازیگر جهانی تبدیل می کند.
ندوه دوسری، محقق غیرمقیم در مؤسسه خاورمیانه، در رسانه های اجتماعی نوشت: حوثیها 20 سال است که به شدت منتظر به نوعی درگیر شدن با آمریکا و اسرائیل بودهاند. از 7 اکتبر، آنها 45000 مبارز را برای "نبرد فتح موعود و جهاد مقدس" به خدمت گرفتند. امروز آمریکا و بریتانیا رویای آنها را محقق کردند.
خطر رویارویی با ایران افزایش مییابد
حوثیها با انعطاف پذیری و توانایی خود همواره پیش بینی ها را زیر سوال برده اند. زمانی که سعودی ها در سال 2015 وارد جنگ داخلی یمن شدند، فکر کردند که این جنگ تا چند هفته دیگر به پایان خواهد رسید. نه سال بعد، آنها ناامید هستند و تلاش می کنند که از درگیری که برای ریاض مایه شرمساری و برای یمن فاجعه بود دور بمانند و به آتش بسی که در آوریل 2022 توافق شد، چسبیده اند.در همین حال، درگیریهای داخلی بین حوثیهای رادیکال عمدتاً شیعه، و مجموعهای از گروههای سنی، یعنی شورای رهبری ریاستجمهوری، ادامه دارد.
بزرگترین ترس این است که پس از حملات یک شبه، ایالات متحده، انگلیس و متحدان آنها گامی مهم به رویارویی مستقیم با ایران نزدیکتر شوند.
یک مقام ارشد دولت آمریکا پنجشنبه شب گفت: «ایران به صورت عملیاتی در انجام این حملات مشارکت داشته است. آنها اطلاعات را در اختیار حوثی ها قرار دادند. آنها همان تواناییهایی را در اختیار حوثیها قرار دادند که برای انجام این حملات استفاده کردهاند.»
این مقام گفت پاسخ دولت این خواهد بود که به کمپین فشار اقتصادی و انزوا که آمریکا سالها علیه ایران هدایت میکند، پایبند بماند. اما هر تلاشی برای خنثی کردن تهدید حوثیها علیه کشتیرانی در آبراه های بین المللی احتمالاً مستلزم اقدامات تهاجمی برای جلوگیری از تکمیل زنجیره تسلیحات حوثیها است که به نوبه خود به معنای توقف کشتیهایی است که از ایران میآیند.
با این حال، در حال حاضر، اگر حوثیها به ایجاد اختلال در مسیر تجارت دریایی ادامه دهند، ایالات متحده در حال برنامهریزی برای حملات بیشتر است، به این امید که در مقطعی، آنها محاسبات هزینهها و منافع خود را تغییر دهند.
یک مقام آمریکایی پس از حملات شبانه گفت: «این ممکن است آخرین کلمه در مورد موضوع باشد یا نباشد. زمانی که ما چیزهای بیشتری برای گفتن یا کارهای بیشتری برای انجام دادن داشته باشیم، از ما خواهید شنید.»
نظرات