تراز تجاری غیرنفتی ایران با چین منفی ۲ میلیارد دلار است/ صادرات کالا لطمه‌ای به بازار داخلی وارد نمی‌کند

به گزارش تجارت‌نیوز، با افزایش صادرات نفت ایران به چین تراز تجاری ایران با چین با احتساب نفت مثبت شده است؛ با این حال با حذف نفت از این محاسبات تراز تجاری به منفی دو میلیارد دلار می‌رسد. بدین ترتیب تجارت ایران با بزرگ‌ترین شریک تجاری خود هم منفی است. 

تراز تجاری غیرنفتی ایران با چین منفی است

مجیدرضا حریری، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین، درباره  وضعیت تراز تجاری ایران و چین گفت: اگر تراز تجاری ایران وچین با احتساب نفت محاسبه شود، مثبت خواهد بود؛ اما اگر تراز تجاری بدون احتساب نفت محاسبه شود، چین وضعیت بهتری به نسبت ایران دارد؛ این دو کشور حدود 30 میلیارد دلار مبادله غیرنفتی دارند که حدود 14 میلیارد دلار کالا از طرف ایران و 16 میلیارد دلار از طرف چین صادر می‌شود. بر این اساس تراز تجاری غیرنفتی ایران با چین منفی دو میلیارد دلار است. 

او درباره کالا‌هایی که در رأس صادرات ایران به چین قرار دارند توضیح داد: طبق آمار گمرک، 80 درصد کالا‌های صادراتی ایران به سایر نقاط جهان و حتی چین، یا محصولات بر پایه نفت است که شامل پتروشیمی و فراورده‌های نفتی می‌شود؛ محصولات بر پایه معدن شامل فولاد، مس و... در جایگاه بعدی حضور دارند. همچنین در فهرست صادراتی ایران محصولاتی نظیر فرش ماشینی و دستباف، خشکبار، شیلات، محصولات کشاورزی، زعفران و... مشاهده می‌شوند که سهم چندانی ندارند. 

او درباره تاثیر تحریم‌ها بر تجارت با چین توضیح داد: تحریم یک عامل اثر‌گذار بر تجارت خارجی است و چین هم از سایر کشور‌ها مجزا نیست. با این حال چین نسبت به سایر کشور‌ها که اقتصاد بزرگ دارند و در شرایط تحریم با ایران همکاری نمی‌کنند تا جایی که بتواند مشارکت خود را حفظ می‌کند. 

3 رکن اصلی صادرات به چین

حریری با اشاره به چالش‌های صادرات و واردات در شرایط تحریم تشریح کرد: برای مبادله تجاری با هر کشوری، سه رکن اصلی لازم است که شامل بانک، بیمه و حمل‌ونقل می‌شود. اما هر سه مورد در ایران تحریم هستند و چالش‌های زیادی برای صادرات و واردات به‌ وجود می‌آورند. بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی هم که در چین فعالیت دارند به دلیل از دست ندادن بازار‌های خود در کشور‌های آمریکایی و اروپایی با ایران همکاری نمی‌کنند.

او درباره نحوه ورود به بازار‌های خارجی توضیح داد: برای ورود به بازار‌های خارجی دو راه وجود دارد. یا باید کیفت کالا و خدمات ممتاز باشد؛ به این معنا که امکان تولید کالا‌های تولیدشده از سوی رقبا وجود نداشته باشد. کالا‌هایی نظیر پسته، زعفران و فرش از این دسته هستند. مورد بعدی قیمت مناسب است که در حال حاضر امکان تولید ارزان رقابتی چندان میسر نیست. 

این فعال بخش خصوصی درباره تاثیر صادرات بر بازار داخلی تصریح کرد: تجارت خارجی برای بازار داخل از اهمیت زیادی برخوردار است؛ چراکه اگر کالا با تیراژ زیادی تولید و صادر شود، کیفیت کالا بهتر و قیمت‌ها مناسب‌تر و مصرف‌کننده داخلی هم بهرمند می‌شود.

تجارت خارجی، امری جدا از بازار داخلی

رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین درباره تفاوت تجارت خارجی با بازار داخلی گفت: برنامه‌ریزی برای تجارت خارجی امری مجزا از بازار داخل است؛ به عنوان مثال بعضی کالا‌ها باید فقط برای صادرات تولید شوند. بنابراین از نظر علمی تجارت خارجی در بخش صادرات ارتباط چندانی با مصرف‌کننده داخلی ندارد.

او ادامه داد: این امر که تجارت خارجی بر بازار داخلی لطمه وارد می‌کند بیشتر در مورد کشور‌هایی چون، عراق و افغانستان صدق می‌کند؛ زیرا مصرف‌کننده این دو کشور مشابه مصرف‌کننده داخلی هستند و در فصولی ممکن است در بازار این دو کشور تاثیرگذار باشد؛ ولی در کشور‌هایی با اقتصاد‌های بزرگ این موضوع تاثیر‌گذار نیست.

بر اساس این گزارش، ارتباط تجاری ایران و چین از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا در شرایط تحریم، می‌توان با این کشور مراوده تجاری برقرار کرد و هم صادرات و هم واردات انجام داد.