معامله قرن چیست؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، معامله قرن یا طرح صلح ترامپ یک پیشنهاد صلح بین اسرائیل و فلسطین به منظور حل و فصل منازعه اسرائیل - فلسطین است که در حال آماده‌سازی توسط دولت ترامپ است.

آن طور که رئیس جمهور آمریکا اعلام کرده که «طرح صلح» خود را امروز سه شنبه راس ساعت 5 عصر به وقت گرینویچ رونمایی می‌کند.

سال ۱۹۹۰، هنگامی که بوش پدر برای کنفرانس صلح مادرید برنامه ریزی می‌کرد شعار «صلح در برابر زمین» را برنامه این کنفرانس به اصطلاح صلح قرار داد. شعار «صلح در برابر صلح در برابر زمین» مفهومی دو پهلو و دارای ایهام بود. تصور کشور‌های عربی این بود که در برابر دریافت زمین‌هایی که رژیم صهیونیستی آن‌ها را اشغال کرده است، با این رژیم صلح کنند. زمین بگیرند و رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسند.

همین شعار، در جریان مذاکرات مخفی اسلو- که همزمان با برگزاری کنفرانس مادرید، مخفیانه در اسلو نروژ در حال انجام بود- دنبال می‌شد. تفاوت مذاکرات اسلو با کنفرانس مادرید ۱۹۹۱ در این بود که، در مادرید یک کنفرانس بین المللی برای برقراری صلح بین کشور‌های عربی و اسرائیل برگزار شد، اما ماجرای اسلو مختص فلسطین بود.

مادرید مقدمه اسلو شد و تقریباً همه آنچه در مادرید چارچوب اصلی کنفرانس بود در اسلو نیز مد نظر قرار گرفت. با این تفاوت که مادرید به هیچ نتیجه‌ای نتیجه‌ای نرسید و سال ۱۹۹۲ رسماً شکست آن را اعلام کردند، اما مذاکرات اسلو سپتامبر ۱۹۹۳ به امضای توافقنامه‌ای بین اسحاق رابین و عرفات منجر شد.

طرح «معامله قرن» چیست؟

تأسیس کشور فلسطین شرط عادی سازی روابط در توافقنامه اسلو

توافقنامه اسلو، اولین نتیجه روند صلح خاورمیانه بود. صهیونیست‌ها که طی دو دهه قبل از این توافقنامه دو درگیری شدید، یکی در لبنان (۱۹۸۲-۱۹۹۷) و دوم انتفاضه اول در فلسطین را تجربه کرده بودند به دنبال ثبات وضعیت خود بودند؛ لذا برای آنکه دیگر کشور‌های عربی نیز به مرور وارد درگیری با آن‌ها نشوند به سمت فرآیندی حرکت کردند که این ثبات و به اصطلاح خود آن‌ها صلح را برایشان فراهم کند و جنگ دیگری را برای آن‌ها رقم نزند.

براساس بند‌های توافقنامه اسلو قرار بود مسئله فلسطین مقدمه برقراری صلح کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی شود. مفهوم این بند از اسلو این بود که حل مسئله فلسطین موجب خواهد شد کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی روابط دیپلماتیک برقرار کنند. در حقیقت این بند، شرط کشور‌های عربی برای ایجاد روابط عادی با رژیم صهیونیستی بود مبنی بر اینکه اگر صهیونیست‌ها به وعده‌ها و تعهدات خود در قبال فلسطین عمل کنند و کشور فلسطین تأسیس شود. آن گاه کشور‌های عربی پس از تشکیل کشور فلسطین روابط دیپلماتیک عادی و رسمی همچون سایر کشور‌های جهان با رژیم صهیونیستی خواهند داشت.

ترامپ و پایان رسمی صلح خاورمیانه

هنگامی که ترامپ به مسند قدرت در آمریکا رسید، در جریان کنفرانس صلح پاریس- که با مدیریت جان کری و اتحادیه اروپا و براساس مبانی «روند صلح خاورمیانه» (Middle East Peace Process) برگزار می‌شد- در توئیتی اعلام کرد به زودی همه چیز تغییر خواهد کرد. در سوی دیگر ماجرا، صهیونیست‌ها با خوشحالی بی حد و حصری جشن گرفتند و گفتند دیگر فلسطینی‌ها باید کشور مستقل فلسطین را فراموش کنند. این مفاهیم برای همگان غریب می‌نمود تا زمانی که ترامپ طرح خود برای مسئله فلسطین را با عنوان «معامله قرن» توسط داماد یهودی اش، کوشنر، اعلام کرد.

«معامله قرن» دولت ترامپ به معنای واقعی روند اسلو را معکوس کرده است. کشور‌های عربی برخلاف روند اسلو که در آن شرط کرده بودند پس از دریافت زمین‌های اشغال شده خود و تأسیس کشور مستقل فلسطین در مرز‌های سال ۱۹۶۷، با رژیم صهیونیستی روابط عادی برقرار کنند حالا مجبورند بدون آنکه زمینی دریافت کنند، بدون آنکه کشور فلسطینی وجود خارجی داشته باشد و بدون اینکه چیزی با عنوان مرز‌های ۱۹۶۷ به رسمیت شناخته شود با رژیم صهیونیستی روابط دیپلماتیک رسمی برقرار کنند تا شاید به زعم آمریکایی‌های یهودی مذاق، مسئله فلسطین حل شود. به نظر می‌رسد قرار است با معکوس شدن فرآیند اسلو مسئله فلسطین شبیه نمک در آب به جای حل شدن، منحل شود و دیگر فلسطینی باقی نباشد.

مجله تایم به نقل از یک مسئول سابق وزارت خارجه این کشور نوشت: این اقدام تنها یک فریب سیاسی است، در واقع من جایی برای بحث و بررسی نمی‌بینم زیرا این طرح از طرف فلسطینی‌ها رد شده است، معامله قرن در واقع تنها طرحی با هدف اعلام پایبندی دولت آمریکا به امنیت "اسرائیل" است هر چند که در ظاهر "طرح صلحی" برای خاورمیانه معرفی شده است.

اما معامله قرن پیشنهادی ترامپ چیست؟

تلویزیون رژیم صهیونیستی گزارش داد که این طرح «حاکمیت کامل» این رژیم بر سراسر شهر قدس و الحاق همه شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانه باختری را به رسمیت می‌شناسد.

براین اساس، طرح معامله قرن همچنین حقی را برای بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمینشان قایل نیست و تنها به بازگشت شمار ناچیزی از فلسطینیان اکتفا کرده است.

حق وجود کشور فلسطین نیز تحت شرایط بسیار سختی به رسمیت شناخته شده که از پیش مشخص است رهبران فلسطینی هرگز تن به چنین شرایطی نخواهند داد.

این گزارش جزئیات معامله قرن را بدون نام برد از منبعی اینگونه توصیف کرد:

* به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بیش از 100 شهرک یهودی‌نشین کرانه باختری که همه آن‌ها به جز 15 شهرک از لحاظ سرزمینی به هم پیوسته هستند و حدود 400 هزار یهودی در آن‌ها زندگی می‌کنند؛

* حاکمیت اسرائیل بر سراسر شهر قدس از جمله بخش قدیمی این شهر و وجود تنها یک نمایندگی فلسطینی آنهم به صورت نمادین؛

* اگر اسرائیل این طرح را بپذیرد اما فلسطینیان آن را رد کنند، رژیم اسرائیل می‌تواند به صورت یکجانبه الحاق شهرک‌ها را آغاز کند؛

* فلسطینیان می‌توانند دولت مستقل داشته باشند اما شرطش این است که غزه خلع سلاح شود، حماس سلاح‌های خود را تحویل دهد، و فلسطینیان اسرائیل را به عنوان "کشور یهود به پایتختی اورشلیم (قدس)" به رسمیت بشناسند؛

* فلسطینی حق کنترل مرزها را ندارند؛

* دره جردن به طور کامل تحت کنترل اسرائیل خواهد بود؛

* حاکمیت اسرائیل بر سراسر سرزمین‌های منطقه ج در کرانه باختری (که تقریبا 30 درصد کرانه باختری را شامل می‌شود)؛

* پذیرش همه درخواست‌های امنیتی اسرائیل توسط فلسطینیان؛

* تبادل سرزمین محدود به این صورت که فلسطینینان در ازای دریافت مناطق کوچکی از صحرای نقب باید بخش‌های وسیعی از کرانه باختری را به اسرائیل واگذار کند؛

* پذیرش بازگشت بخش کوچکی از آوارگان فلسطینی بدون پرداخت هیچ غرامتی به آنان؛

این شبکه به نقل از یک مقام کاخ سفید گفت که این طرح صهیونیستی‌ترین پیشنهادی است که تاکنون آمریکا در موضوع سازش فلسطین و اسرائیل ارایه کرده است.

طرح معامله ننگین قرن که توسط دولت آمریکا ارائه شده است شامل انضمام کامل قدس و شهرک‌های موجود در کرانه باختری به رژیم صهیونیستی و نابودی کامل حق بازگشت آوارگان فلسطینی است.