اگر دربی در ایران نبود، پرسپولیس و استقلال چقدر درآمد داشتند؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، بلیط‌فروشی یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی باشگاه‌های بزرگ فوتبال است. این روزها، دنیا پس از گذر از محدودیت‌های کرونایی، به تدریج در حال بازگشت به زندگی عادی است و مسابقات فوتبال هم با حضور تماشاگران برگزار می‌شود. از روزی که فینال یورو ۲۰۲۰ با حضور بیش از ۶۰ هزار تماشاگر برگزار شد، زمان زیادی نمی‌گذرد.

در این شرایط، یکی از مهم‌ترین رویدادهای فوتبالی ایران در حالی برگزار می‌شود که کرونا همچنان تماشاگران را از حضور در استادیوم محروم کرده است.

امروز پنجشنبه، ساعت ۱۹ و ۴۵ دقیقه، پرسپولیس و استقلال در ورزشگاه خالی به دیدار هم می‌روند. حتی در صورت حضور پرشور طرفداران فوتبال هم، اما و اگرهایی درباره میزان بهره‌مندی تیم پرسپولیس (میزبان این رویداد)، از مواهب بلیط‌فروشی وجود داشت.

وقتی تیم‌ها با کسر درآمد هم، بدهکار می‌شوند

سال ۹۶ بود که برای نخستین بار استقلال و پرسپولیس در دربی‌ها بلیط‌فروشی کردند؛ در شهرآرود ۸۵ قرمزپوشان و در بازی بعدی دو تیم اول پایتخت، آبی‌پوشان میزبان بودند.

اما این دو باشگاه، ورزشگاه اختصاصی ندارند و باید «آزادی» را برای بازی‌های خود از شرکت تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی اجاره کنند. در نتیجه بخشی از درآمد حاصل از فروش بلیت، به پای بهای اجاره می‌رود.

در سال‌های گذشته، بدهی‌های این دو تیم به سازمان لیگ فوتبال ایران، در مقاطعی به حدی بالا بود که در نهایت، آنها با کسر درآمدشان از بلیط‌فروشی، باز هم به سازمان لیگ بدهکار می‌ماندند.

اگر تماشاگران می‌آمدند…

حالا اگر در یک حالت رویایی تصور کنیم، کرونایی وجود ندارد و تیم پرسپولیس هم در ورزشگاه اختصاصی خود میزبان حریف قدیمی است، در این صورت چه مبلغی از فروش بلیط نصیب این باشگاه می‌شد؟

برای حساب و کتاب نسبی رقم درآمدها، می‌توانیم داده‌های آخرین شهرآوردی را در نظر بگیریم که با حضور تماشاگران برگزار شد؛ دربی ۹۲، هفدهم بهمن ۹۸

قیمت بلیط‌ها در آن بازی ۱۰، ۱۵ و ۲۵ هزار تومان تعیین شده بود. در کل، رقم بلیط، بسته به اینکه تماشاگران کدام طبقه و جایگاه را انتخاب کنند، متفاوت است.

امسال چقدر بلیط فروخته می‌شد؟

در مورد گنجایش ورزشگاه آزادی ارقام متفاوتی بین ۷۵ تا ۸۰ هزار نفر اعلام می‌شود اما در ایران، قانون نانوشته‌ای در مورد مسابقات حساس و مهم داخلی وجود دارد. مقامات مسئول، به دلایل امنیتی اجازه نمی‌دهند که در اینگونه بازی‌ها، همه بلیط‌ها فروخته و ظرفیت ورزشگاه تکمیل شود.

در آخرین دربی که تماشاگران امکان حضور در ورزشگاه را یافته بودند، مقرر شده بود حداکثر ۶۵ هزار بلیط فروخته شود. با توجه به اینکه آمار دقیقی وجود ندارد که در نهایت چه تعداد بلیط ۱۰، ۱۵ و ۲۵ هزار تومانی به فروش رسید، می‌توان حد وسط را که همان ۱۵ هزار تومان است، در نظر گرفت.

اگر همین ارقام را به دربی ۹۶ تعمیم دهیم، امروز احتمالا حدود ۹۷۵ میلیون تومان بلیط فروخته می‌شد. پس از دربی ۹۰ (شهریور ۹۸)، اعلام شد که ۵۳ هزار بلیط به مبلغ ۸۶۳ میلیون تومان به فروش رسیده است. بر این اساس، رقم محاسبه شده در این گزارش می‌تواند قابل قبول باشد.

سهم پرسپولیس چقدر می‌شد؟

یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌ها در فوتبال ایران، قرارداد انحصاری ۱۱ ساله با شرکت برهان مبین برای فروش بلیط بود. سهم بالای شرکت مجری از درآمد حاصله، اعتراضات زیادی را برانگیخت در نتیجه فدراسیون این قرارداد را به صورت یک طرفه لغو کرد.

در ادامه اما، برهان مبین ، با شکایت در دادگاه، موفق شد در ماه‌های پایانی سال ۹۸ حکم بازگشت به فوتبال ایران را دریافت کند.

در قرارداد مورد اشاره، سهم تیم میزبان از فروش بلیط، ۳۵ درصد تعیین شده بود. در این صورت، پرسپولیس می‌توانست به طور متوسط، ۳۳۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان، از بلیط‌فروشی شهرآورد ۹۶ به دست آورد.

درآمدهایی که آرزو شده است

در یک شرایط رویایی اما درآمد باشگاه‌ها از هر بازی محدود به بلیط‌فروشی نیست. آنها از مواردی چون حق پخش تلویزیونی، تبلیغات محیطی و فروش اقلام تبلیغی در روز مسابقه نیز دریافتی قابل توجهی دارند. همه این موارد اما در فوتبال ایران مغفول مانده‌اند یا با چالش‌های زیادی مواجه هستند.

پرسپولیس و استقلال، هر دو می‌توانستند از چنین مواردی درآمد داشته باشند. همانگونه که برای مثال، حق پخش تلویزیونی، ۳۵ درصد از درآمد بارسلونا و ۳۱ درصد از درآمد رئال مادرید را به خود اختصاص داده است. سهم درآمدهای روز مسابقه (شامل موارد مختلفی همچون بلیط‌فروشی یا عرضه اقلام تجاری) نیز برای این دو باشگاه بزرگ اسپانیایی به ترتیب به ۴۷ و ۵۴ درصد می‌رسد ( فارس ).

علاوه بر مقاومت چندین ساله صدا و سیما در پرداخت حق پخش، نبود قانون کپی رایت و کم‌کاری خود باشگاه‌ها در محافظت از برندشان نیز آنها را از درآمد قابل توجهی محروم کرده است. تیم‌های بزرگ در دنیا از فروش لباس و انواع اقلام تبلیغی، با نشان تجاری خود، درآمد قابل توجهی دارند.

فقط در یک مثال، «باشگاه یوونتوس بعد از جذب کریستیانو رونالدو، ظرف ۲۴ ساعت ۵۲۰ هزار پیراهن به نام او فروخت. از این محل درآمدی ۶۷ میلیون یورویی به‌دست آمد که ۱۰ درصد آن سود خالص تیم ایتالیایی بود.» ( دنیای اقتصاد )

این موضوع اما در ایران چندان مورد توجه نیست و هواداران اقلام تبلیغی تیم مورد علاقه خود را به راحتی از بازارهای هر شهر تهیه می‌کنند.

در چنین شرایطی است که باشگاه‌های ایرانی با چالش‌های مالی زیادی مواجه هستند و بدهی بالای آنها، حتی در سطح بین‌الملل نیز محکومیت‌های پی در پی را به دنبال دارد.

مهم‌ترین اخبار حوزه اجتماعی را در صفحه جامعه تجارت‌نیوز بخوانید.