پندهای اقتصادی تغییر رفتار کره شمالی
تا همین چند ماه پیش "اون" جوان، رهبر کره شمالی، وارث یک سرزمین سوخته در آتش ناکارآمدی و شهروندانی درمانده که بردگی مدرن را با مدارا و بردباری پذیرفته بودند، هر روز و هر ساعت در شیپور نبرد و رجزخوانی با آمریکا زندگی را سپری می‌کرد.
اون جوان که گفته می‌شود در یک کشور اروپایی به طور ناشناس درس خوانده است شاید دنبال بهانه‌ای بود که راه بیراهه نبرد را رها و به کاروان دوستی و آشتی جهانی برسد.
در دل و ذهن این رهبر سرسخت دیروز و مداراجو و نرمخوی امروز چه گذشت؟ کدام سخنان و نشانه‌ها از کدام زبان و در باره کدام شوربختی مردم ستم‌دیده کره شمالی برای این رهبر گفته شد که او را از دشمنی و گوشه‌نشینی به دوستی و برگشت به دنیای آزاد روانه کرد؟
اینها پرسش‌های بسیار ارزشمندی هستند اما بدون چون و چرا باید بپذیریم اهمیت آنها به ویژه در روزگاری که در آن به سر می‌بریم در برابر گستردگی و ژرفای این برگشت دلاورانه ناچیز است.
در روزهای تازه سپری شده چند نکته برجسته در فرایند رویگردانی از دشمنی به دوستی پیونگ یانگ از سوی رسانه‌ها انتشار یافته است که نگاهی کوتاه به آنها در این دوران شگفت‌انگیز به درد می‌خورد و اگر ژرف‌کاو باشیم درس‌آموز است:
1- زمانه دیگر شده است: این پیام بسیار ارجمندی است که امروز از سوی برنامه‌نویسان، نویسندگان و اداره‌کنندگان رسانه پیونگ یانگ به دنیا فرستاده شد. این پیام ژرف و بنیادین از زبان رسانه‌هایی که از سال 1953 تا همین چند هفته پیش یکسره به بخشی از جهان ناسزا می‌گفتند و چشم و گوش و ذهن شهروندان را با اخبار و تحلیل‌های جهت‌دار بسته بودند را می‌توان برای همه آدمیان و همه مدیران و مسئولان کشورهای گوناگون از جمله ایران ارجمند مفید دانست. بفهمیم که دنیای امروز برخلاف تبلیغات زهر آگین طرفداران اندیشه تضاد و نبرد مداوم با دنیایی دوست‌داشتنی است که از درد و رنج میلیاردها انسان کاسته است. این دنیایی که در آن هستیم با همه سرسختی‌هایش نابرابری‌ها را نیز کاهش می‌دهد و این آرزوی بزرگ انسان نیز از همین مسیر دوستی و سازش لباس عمل می‌پوشد.
۲- توسعه اقتصادی به جای توسعه نظامی : در حالی که هرگز گمانه‌زنی‌ها درباره مناسبات کره شمالی و آمریکا بر این اساس استوار نبود که صلح در راه است اما به نظر می‌رسد پسر سرکش سرزمین تهیدست به سرعقل آمده است. این برگشت به دوستی اگر در پویش خوش یمن خویش با دست‌انداز مواجه نشود به نظر می‌رسد یک دلیل اساسی داشته است و آن درک رهبری کره شمالی از تفاوت معنادار توسعه اقتصادی به جای توسعه نظامی است. رهبر کره شمالی بر زبان اورده است که از این پس می‌خواهیم به جای گسترش تولید جنگ افزار به توسعه اقتصادی برسیم.دیدن بهروزی و خوشبختی شادی شهروندان برادران جنوبی از یک سو و اندازه‌گیری ژرفای تهیدستی، اندوه و ناخوشی شهروندان ستم‌کش شمالی که هر دو سرزمینی یکسان دارند این دگرگونی ذهنی را در رهبر جوان کره شمالی پدیدار کرده است.
توسعه اقتصادی و پیشرفت در مسیر بهروزی مردم و دوری‌گزینی از توسعه نظامی و دانستن این نکته که توسعه نظامی کره شمالی بدون اقتصاد نیرومند، یک توسعه پوشالی و سست است، دنیایی تازه در برابر کره شمالی گشوده است. چشم‌اندازی روشن و دنیایی پر از امید و خوشبختی چیزی است که رهبری کره شمالی به شرط ایستادگی در جاده دوستی برای شهروندان این سرزمین می‌آورد. زمانه دیگر شده است: این درس و پیامی خوش یمن از سوی کره شمالی برای مردم جهان است.
منبع: کانال حسین سلاح‌ورزی
نظرات