پیش‌بینی ۲۰۱۸ از سه رسانه مهم جهان

الهام میرمحمدی: در سالی که گذشت، به دلیل افزایش تجارت جهانی، اقتصاد کشورها به طور متوسط رشد چشمگیری داشت و بازارهای نوظهور نیز عملکرد بهتری از خود نشان دادند. بر اساس گزارش‌ها، علی‌رغم عدم قطعیت سیاسی در برخی کشورها و همچنین به وجود آمدن مشکلات دیگر، بانک جهانی برای نخستین بار در چهار سال گذشته، پیش‌بینی خود از رشد اقتصادی را تغییر نداده است.

به گزارش تجارت‌نیوز ، با این وجود، عوامل کلیدی بسیاری وجود دارد که می‌تواند تهدیدی برای رشد اقتصادی جهان محسوب شود.

عواملی نظیر سیاست‌ برخی کشورها مبنی بر حمایت‌گرایی، مناقشات داخلی، بدهی دولت‌ها، افزایش نرخ تورم، عدم توازن مالی در تجارت خارجی و سیاست‌های پولی نامناسب که از سوی بانک‌های مرکزی اتخاذ می‌شود، می‌تواند این پیشرفت را تحت‌الشعاع قرار دهد.

در این مطلب، به بررسی و پیش‌بینی مسائل اقتصادی و سیاسی و مهم‌ترین موضوعات جهان در سال 2018 از منظر تحلیل‌گران سه نشریه مهم اکونومیست، بلومبرگ و بیزنس‌اینسایدر پرداخته‌ایم.

بررسی بلومبرگ از چشم‌انداز بازارهای جهانی نفت در سال 2018

در مورد چشم‌انداز بازارهای جهانی نفت در سال 2018 دو پیش‌بینی کاملا متفاوت وجود دارد. بر اساس یک دیدگاه، اوپک در نهایت موفق می‌شود با مشکل مازاد عرضه مقابله کند. بر اساس دیدگاه دیگر اما این هدف دست‌نیافتنی است.

طبق برآورد کشورهای صادرکننده نفت -اوپک- کاهش تولید از سوی این کارتل و متحدانش در نهایت ذخایر جهانی نفت را که در سه سال اخیر منجر به کاهش قیمت طلای سیاه شده، کاهش می‌دهد.

دیدگاه آژانس بین‌المللی انرژی اما متفاوت است. بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی آژانس، مازاد عرضه نفت جهانی کاهشی بسیار جزئی خواهد داشت.

به گفته یک تحلیل‌گر برجسته ساکسو بانک، امکان دارد هر دو پیش‌بینی اشتباه باشد. چرا که نوسانات مختلف تاثیر چشمگیری بر بازار نفت خواهد داشت.

کشورهای عضو اوپک و روسیه در سال جاری موفق شدند با امضای توافق کاهش تولید، افزایش چشمگیر تولید شیل آمریکا را جبران کنند.

اما سوال این است که آیا متحدان در سال آینده نیز می‌توانند افزایش تولید شیل را خنثی کنند؟

اواخر سال 2016، اوپک و روسیه چندین دهه رقابت و عدم اعتماد به یکدیگر را کنار گذاشتند تا بر رکود بازار جهانی نفت که رشد اقتصادی‌شان را تحت‌الشعاع قرار داده بود، غلبه کنند.

این کشورها تولید نفت خود را کاهش دادند و در 30 نوامبر در نشستی دیگر به این نتیجه رسیدند تا پایان سال آینده توافق کاهش تولید را تمدید کنند.

قیمت نفت برنت در هفته‌ای که گذشت، به بالاترین رقم دو سال گذشته -65 دلار به ازای هر بشکه- رسید.

بر اساس گزارش‌های اوپک و آژانس بین‌المللی انرژی، همکاری کشورهای تولیدکننده برای کاهش تولید و ذخایر جهانی مفید بوده است. مازاد نفت تولیدی در کشورهای توسعه‌یافته -شاخص اصلی اوپک برای سنجش موفقیت- از 291 میلیون بشکه در نوامبر گذشته به 111 میلیون بشکه در اکتبر رسید.

اما برآورد این دو برای سال 2018 متفاوت است. بر اساس پیش‌بینی اوپک، توازن بازار در اواخر سال آینده محقق می‌شود چرا که ذخایر نفتی در سال 2018 حدود 130 میلیون بشکه کاهش می‌یابد.

برخلاف اوپک، آژانس بین‌المللی انرژی میزان ذخایر را پایدار می‌داند. چرا که به دلیل افزایش میزان تقاضا، رشد عرضه می‌تواند این تلاش‌ها را خنثی کند. در حقیقت اوپک به افزایش رشد تقاضای نفت از سوی کشورهای واردکننده معتقد است و آژانس بین‌المللی انرژی به افزایش عرضه غیراوپکی‌ها.

اگرچه بر اساس پیش‌بینی‌های هر دو موسسه، تقاضا برای نفت خام در نیمه اول سال 2018 به طور متوسط 32.3 میلیون بشکه خواهد بود، اما دیدگاه آنها در این مورد از اواسط سال آینده با یکدیگر مغایر است.

اوپک بر این باور است که در نیمه دوم سال حدود 34 میلیون بشکه در روز نفت تولید کند، در حالی که آژانس معتقد است تنها 32.7 میلیون بشکه کافی خواهد بود.

از یک‌سو، بر اساس گزارش‌های اوپک، عرضه رقبای تولیدکننده تا 1 میلیون بشکه در روز افزایش می‌یابد، در حالی که گزارش آژانس نشان می‌دهد این رشد تولید در کشورهای غیراوپکی 1.6 میلیون بشکه در روز خواهد بود.

همچنین، درحالی که بر اساس برآورد اوپک، تولید نفت خام آمریکا در سال آینده 720 هزار بشکه در روز افزایش می‌یابد آژانس بین‌المللی انرژی 20 درصد بالاتر از این رقم را پیش‌بینی کرده است.

نمودار روبرو پیش‌بینی متفاوت اوپک و آژانس بین‌المللی انرژی از بازار نفت در سال آینده میلادی را نشان می‌دهد.

از سوی دیگر، عدم قطعیت در مورد تولید نفت شیل در سال آینده موجب به وجود آمدن دیدگاه‌های بسیار متفاوت در مورد بازار نفت در سال 2018 شده است.

مقامات اوپک پیش از برگزاری نشست در ماه نوامبر، از کارشناسان آشنا به شیل دعوت کردند تا دیدگاه خود در مورد تولید شیل آمریکا را توضیح دهند. اما در نهایت با نظرات کاملات متفاوتی مواجه شدند.

از یک‌سو، نشانه‌هایی وجود دارد که خبر از کاهش رونق شیل ایالات متحده آمریکا می‌دهد. حفارها به دلیل کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری با محدودیت‌هایی مواجه شده‌ند.
از سوی دیگر، تحلیل‌گران شرکت‌های سیتی‌گروپ و گلدمن‌ساکس هشدار داده‌اند که اوپک انقلاب شیل را دست‌کم گرفته است.

پیش‌بینی بلومبرگ از بازارهای نوظهور در سال 2018

بلومبرگ در گزارش اخیر خود با در نظر گرفتن عواملی چون سیاست‌های پولی، تورم، توازن مالی، ذخایر ارزی، بدهی و اوضاع سیاسی به بررسی 20 بازار نوظهور و پیش‌بینی وضعیت آنها در سال آینده پرداخته است.

لازم به ذکر است، بازارهای نوظهور به کشورهایی اطلاق می‌شود که ویژگی‌هایی از بازارهای توسعه‌یافته کشورهای صنعتی را دارند اما شرایط لازم را برای قرار گرفتن در دسته کشورهای توسعه‌یافته را ندارند.

جدول زیر چشم‌انداز این 20 بازار را در سال آینده نشان می‌دهد:

اوضاع سیاسی:

مناقشات داخلی و بین‌المللی می‌تواند منجر به کاهش سود سرمایه‌گذاران شود. با توجه به جدول فوق، در میان 20 کشور، احتمال ریسک برای سرمایه‌گذاران در 12 کشور بالاست.

با برگزاری انتخابات، رسوایی رهبران و اعتراضات خیابانی عمدتا مدیران پولی هشدارهایی در مورد تهدید مالکیت خصوصی و یا تضعیف شدن استقلال بانک مرکزی می‌دهند.

سال گذشته، بانک مرکزی ترکیه به دلیل در پیش گرفتن سیاست افزایش نرخ بهره با مخالفت شدید رجب‌طیب‌اردوغان مواجه شد. جنگ قدرت در آفریقای جنوبی هم یکی دیگر از مسائل تاثیرگذار در این مورد است.

دیگر تغییرات سیاسی و تاثیر آن بر اوضاع اقتصادی کشورها عبارت است از:

• بر اساس نظرسنجی‌هایی که اخیرا در کشورهای برزیل و مکزیک انجام شده، به نظر می‌رسد رهبران پوپولیست در حال کسب محبوبیت هستند. در کلمبیا گوستاو پترو، از افزایش مالیات برای صاحبان سهام و ثروتمندان حمایت می‌کند. در شیلی نیز جنبش چپ محبوبیت خود را باز یافته است.
• کره جنوبی تحت تاثیر برنامه هسته‌ای همسایه خود یعنی کره شمالی است.
• اگرچه ارتش تایلند اعلام کرده در سال آینده حکومت نظامی دیگری رخ نمی‌دهد، اما تحلیل‌گران بر این باورند که ارتش ممکن است باز هم کنترل اوضاع را در دست بگیرد.
• پاکستان که ارزش بورسش در 4 سال اخیر رشد چشمگیری داشته است، تحت کنترل بنیادگرایان مذهبی قرار دارد که از حمایت ارتش برخوردارند.

تورم:

بازده واقعی برای سرمایه‌گذاران در بسیاری از بازارهای نوظهور افزایش می‌یابد.

پیش‌بینی‌های بلومبرگ نشان می‌دهد، در سال آینده هند، اندونزی، مالزی و آمریکای لاتین شاهد افزایش تورم خواهند بود. همچنین شکاف میان نرخ‌های اسمی و رشد قیمت افزایش خواهد یافت.

این در حالی است که افزایش سریع قیمت‌ها در چین، روسیه و برزیل موجب کاهش بازده واقعی سرمایه‌گذاران می‌شود.

همچنین ممکن است سرمایه‌گذاران با بازدهی منفی در کشورهای شیلی و ترکیه مواجه شوند.

سیاست پولی:

با توجه به پیش‌بینی بلومبرگ، 8 کشور از 20 اقتصاد بررسی‌شده در سال آینده تورم روبه‌رشدی را تجربه خواهند کرد. بنابراین توانایی بانک مرکزی برای افزایش نرخ بهره می‌تواند منافع مدیران پولی را در این کشورها به همراه داشته باشد.

با در نظر گرفتن این پارامتر، روسیه در بدترین وضعیت قرار دارد چرا که تورم در سال آینده در این کشور افزایش می‌یابد. اما بانک مرکزی ممکن است به دلیل بهبود وضعیت اقتصادی، بر سیاست خود مبنی بر کاهش نرخ بهره تاکید داشته باشد.

جمعه گذشته به دنبال ادامه کاهش بیش از انتظار نرخ بهره، روبل بدترین عملکرد را در میان بازارهای نوظهور از خود نشان داد.

اوضاع در دیگر کشورها به شرح زیر است:

• اندونزی شاهد سیاست‌های تسهیل پولی خواهد بود. بانک مرکزی این کشور معتقد است نرخ بهره به اندازه کافی پایین است.
• احتمالا بانک مرکزی برزیل نرخ بهره را در سال آینده افزایش نمی‌دهد، اگرچه انتظار فشار تورمی به دلیل شکاف منفی تولید وجود خواهد داشت.
• از آنجا که رشد اقتصادی در کلمبیا کندتر از حد انتظار است، سیاست اقتصادی حتی پس از کاهش 300 درصدی نرخ بهره همچنان ادامه می‌یابد.

تجارت و توازن مالی:

بهبود توازن در تجارت خارجی بیشتر در کشورهای آسیایی رخ خواهد داد.

بر اساس پیش‌بینی‌های اقتصاددانان، در طول سه سال آینده، کسری حساب جاری در کشورهای آمریکای لاتین ادامه می‌یابد. در میان کشورهای در حال توسعه، ترکیه بیشترین کسری تراز تجاری را دارد. کسری تجاری آفریقای جنوبی در حال تثبیت شدن است اما همچنان بیش از 3 درصد تولید ناخالص داخلی آن است.

در سال آینده میلادی، دولت‌ها توجه بیشتری به توازن حساب جاری خواهند کرد. چرا که افزایش نرخ بهره در ایالات متحده آمریکا، پرداخت بدهی‌ها را برای آنها دشوارتر می‌کند.

ذخایر ارزی:

دلارِ قوی‌تر بدین معناست که بانک‌های مرکزی در اقتصادهای نوظهور ناچار خواهند شد برای محدود کردن دامنه نوسانات ارز، از ذخایر ارزی خود هزینه کنند.

• ترکیه و آفریقای جنوبی به اندازه کافی پول نقد در اختیار دارند تا واردات نیمه نخست سال را پوشش دهد. در مقایسه با این دو کشور، چین به ازای هر 1 دلاری که برای واردات هزینه می‌کند، 2 دلار ذخیره ارزی دارد.
• پاکستان با ذخایر ارزی که در اختیار دارد، قادر خواهد بود تنها برای 4 ماه هزینه واردات خود را بپردازد. اگرچه این کشور با 2.5 میلیارد دلاری که در ماه نوامبر از طریق فروش اوراق قرضه کسب کرد، می‌تواند از حجم این فشار بکاهد.

بدهی:

افزایش بدهی در چین، تهدیدی برای بروز بحران مالی در این کشور است. نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی در سال 2016، 259 درصد بوده که این رقم تا سال 2022 به 327 درصد خواهد رسید.

بر اساس گزارش جی‌پی مورگن، تعادل مالی در بازارهای نوظهور از سال 2013 به طور متوسط کاهش یافته است که این خود مهم‌ترین عامل آسیب‌پذیری این کشورها محسوب می‌شود.
در بیشتر کشورهای آمریکای لاتین، اروپا و آفریقا نیز نسبت بدهی به سرمایه رو به افزایش است.

مهم‌ترین موضوعات جهانی در سال 2018 از دیدگاه اکونومیست

اکونومیست در ویژه‌نامه سالیانه خود نوشته است: سال آینده سال گریز مردم از تنش‌های سیاسی و آشفتگی‌های تکنولوژیک است. اما در عین حال جهان شاهد یک رشد اقتصادی قابل قبول هم خواهد بود.

چالش هسته‎ای کره شمالی، مذاکرات برگزیت، اصلاحات اقتصادی چین، انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا و همچنین انتخابات ریاست‌جمهوری در برزیل و مکزیک از جمله مهم‌ترین مسائل جهان در سال 2018 است. بر اساس پیش‌بینی تحلیل‌گران در این نشریه، رقابت‌های جذاب برای اثرگذاری بر جهان از دیگر رخدادهای سال 2018 خواهد بود.

به طور کلی، 12 رویداد مهم در سال آینده میلادی به شرح زیر است:

1- ترامپیسم و مکرونیسم

درسال آینده میلادی شاهد دو دیدگاه کاملا متفاوت خواهیم بود. از یک‌سو دونالد ترامپ با تکیه بر شعار «اول آمریکا» بر حمایت‌گرایی تکیه می‌کند و از سوی دیگر امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، وعده نوع جدیدی از قراداد اجتماعی برای جهانی‌ شدن را که منجر به افزایش رقابت و کارآفرینی می‌شود، داده است.

امانوئل مکرون در حقیقت نمونه امروزی، تئودور روزولت -رئیس‌جمهور سابق آمریکا- که بیشترین سهم را در عصر پیشرفت داشت، محسوب می‌شود.

2- انتخابات تعیین‌کننده در برزیل، مکزیک و ایتالیا، انتخابات میان‌دوره‌ای در آمریکا

هر 12 سال یک‌بار، انتخابات کشورهای برزیل و مکزیک -دو کشور آمریکای لاتین- همزمان می‌شود. در هر دو کشور، و سایر کشورها رای‌دهندگان متقاضیِ تجدیدِ ساختار سیاسی و پایان دادن به فساد هستند.

از سوی دیگر، یک انتخابات آشفته در ایتالیا می‌تواند روند بهبود اقتصادی کشور را دچار مشکل کند. در آمریکا نیز دموکرات‌ها قادر خواهند بود در رقابتی بسیار نزدیک برای به دست آوردن کرسی‌های مجلس نمایندگان پیروز شوند و روند به دادگاه کشاندن دونالد ترامپ را به دادگاه فراهم آورند.

3- ترکیب مسائل اقتصادی و سیاسی المپیک زمستانی در کره جنوبی و جام جهانی در روسیه

دو مسابقه مهم مرکز توجه جهان خواهد بود. کره جنوبی بازی‌های المپیک زمستانی را که تحت‌الشعاع برنامه هسته‌ای کره شمالی قرار گرفته، برگزار خواهد کرد. در روسیه نیز، مسابقات جام‌جهانی در برهه زمانی بسیار حساس -به دلیل روابط این کشور با غرب- و برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری که نتیجه آن پیروزی ولادیمیر پوتین است، برگزار می‌شود.

در هر دوی این رقابت‌ها، جهان شاهد تقابل سیاست و ورزش خواهد بود.

4- خداحافظی با رهبران ژاپن، کوبا و عربستان سعودی

احتمال کناره‌گیری آکی‌هیتو، امپراتور ژاپن، رائول کاسترو، رئیس‌جمهور کوبا و شاه سلمان، پادشاه عربستان از سمت‌هایشان بسیار زیاد است. رهبران دیگری که مدت‌هاست در راس هرم قدرت قرار دارند -همچون نیکولاس مادورو در ونزوئلا- برای حفظ موضع خود تلاش می‌کنند.

5- رشد اقتصادی متوازن‌شده در جهان

کارشناسان اقتصادی بر این باورند که هر 8 تا 10 سال، اقتصاد جهان وارد رکود عمیقی می‌شود. آخرین رکود در سال 2008 به وقوع پیوست.

اگرچه بسیاری معتقدند، سال 2018 می‌تواند بهبود واقعی اقتصاد را به همراه داشته باشد، اما سایر پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که امکان پایان روند بهبود نیز وجود دارد.

اما پرسش اساسی این است که دلیل اصلی رکود پیش رو چه خواهد بود؟ پاسخ واضح است: وضع سیاست‌های انقباضی شدید و سریع از سوی بانک‌های مرکزی کشورها.

6- بحرانی‌ترین سیاست‌های جهان: برگزیت، نفتا و کره شمالی

مذاکرات برگزیت در پاییز 2018، زمانی که توافق نهایی جدایی انگلستان از اتحادیه اروپا صورت می‌گیرد، به اوج خود خواهد رسید. در این زمان پارلمان‌ها باید در زمان تعیین‌شده -مارس 2019- آن را به تصویب برسانند. به همین دلیل بسیاری بر این باورند که احتمال عدم دستیابی به توافق برگزیت بسیار بالاست.

نتیجه توافق تجارت آزاد نفتا، و رهایی آن از فشارهای حمایت‌گرایانه دونالد ترامپ مشخص خواهد شد.

از سوی دیگر، جهان شاهد تصمیم‌گیری دونالد ترامپ در مورد برنامه هسته‌ای کره شمالی خواهد بود.

7- سال 2018، سال کلمات اختصاری

در سال 2018، قوانین جدید اتحادیه اروپا در مورد داده‌ها (GDPR) و تامین مالی (PSD, MiFID2) به اجرا در می‌آید. کنفرانس تغییرات آب‌وهوایی در لهستان (COP24) هم در راستای فرآیند توافق پاریس برگزار می‌شود.

بوتان -کشوری در جنوب آسیا- در نظر دارد برنامه «خوشحالی عظیم ملی» (GNH) را برای کسب‌وکارهای خود آغاز کند. همچنین شاهد رونمایی پیشرفت‎های تکنولوژیک مهم نظیر نسل جدیدی از تلفن‌های همراه (G5) با شروع المپیک زمستانی خواهیم بود. هوش مصنوعی (AI) نیز در مناطق بیشتری به کار گرفته خواهد شد.

8- مقررات سخت‌گیرانه برای شرکت‌های فناوری

سیاستمداران با وضع جریمه، مقررات سخت‎گیرانه رقابتی -آنتی‌تراست- را برای غول‌های فناوری، نظیر فیس‌بوک، گوگل و آمازون در نظر می‌گیرند. و فشار بیشتری برای شفافیت منابع و درستی محتوای آنلاین شکل خواهد گرفت.

از سوی دیگر، شرکت‌هایی که به دنبال تملک دارایی‌ هستند نیز تحت نظر بیشتر سازمان‌های آنتی‌تراست قرار می‌گیرند.

9- قرار گرفتن کشورهای آسیایی در صدر لیگ‌ها

در سال 2018، اگرچه کشورهای آسیایی قهرمان فوتبال نخواهند بود، اما در بسیاری از زمینه‌های دیگر در صدر لیگ‌ها قرار خواهند گرفت.

بر اساس پیش‌بینی‌ها، بوتان پیشرو در زمینه رشد اقتصادی خواهد بود. چین نیز جایگاه ایتالیا را از لحاظ تعداد میراث‌های جهانی به ثبت‌رسیده در یونسکو از آنِ خود خواهد کرد و هند ساخت بلندترین مجسمه جهان را به پایان خواهد رساند.

10- کاهش زادوولد و ماجراجویی‌های جدید در فضا و دریا

از نظر جمعیت‌شناسی در سال 2018، تعداد نوازانی که متولد می‌شوند، کاهش چشمگیری خواهد داشت.

به دلیل ترجیح مصرف‌کننده برای راندن خودروهای بزرگ اسپرت، فروش انواع دیگر خودروها کاهش می‌یابد.

تعداد سفینه‌های خصوصی برای ارسال گردشگر به ماه افزایش خواهد یافت و رونمایی از بزرگ‌ترین کشتی جهان (Prelude FLING) صورت خواهد گرفت.

11- عصر جدید پزشکی

مورخان علم پزشکی بر این باورند که در سال 2018، پیشرفت‌های پزشکی نظیر درمان بر اساس DNA به واقعیت تبدیل می‌شود.

مهم‌ترین رویداد پزشکی سال، تائید نخستین دستکاری دارویی RNA که یک کلاس جدید از داروها را معرفی می‌کند، خواهد بود.

درمان‌های ژنی و تغییرات ژنی از دیگر پیشرفت‌های پزشکی در سال 2018 است و بیماری فلج اطفال برای همیشه ریشه‌کن خواهد شد.

12- کلمه سال: «فوق‌العاده»

فیلم سینمایی «مری پاپینز باز می‌گردد» با بازی امیلی بلانت، که همزمان با صدمین سالگرد تحقق حقوق زنان و برداشته شدن محدودیت رای‌گیری برای آنها در بریتانیا است، به نمایش در می‌آید.

خانم بنکس، طرفدار حقوق زنان، اطمینان دارد که فرآیندهای سیاسی که از سوی زنان از سال 1964 ایجاد شده در این فیلم نشان داده خواهد شد.

8 تهدید مهم جهانی در سال 2018 از دیدگاه بیزنس‌اینسایدر

در سال 2017، شماری از پیش‌بینی‌های امنیت جهانی به واقعیت تبدیل شد.

در حالی که سال 2017 به اتمام می‌رسد، بسیاری در حال پیش‎بینی رویدادهای مربوط به امنیت جهانی در سال 2018 هستند.

کارشناسان و تحلیل‌گران اخیرا تنش‌های بالقوه‌ سال آینده میلادی را شناسایی و پیش‌بینی کرده‌اند.

از مهم‌ترین تهدیدهای جهانی عبارتند از:

1- مناقشات نظامی کره شمالی با کشورهای همسایه و ایالات متحده

کیم‌جونگ‌اون رهبر کره شمالی در سالی که گذشت هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت برنامه‌های هسته‌ای و آزمایش‌های موشکی از خود نشان نداد.

وضعیت جهان در قبال شبه جزیره کره از دهه 1950 تاکنون تا این حد آشفته نبوده است.

2- تقابل ایران با آمریکا

نفوذ ایران در منطقه و حمایت این کشور از حوثی‌های یمن و حزب‌الله لبنان همواره نگرانی دولت آمریکا را به همراه داشته است.

با اعلام خبر جدید دولت ترامپ، مبنی بر به رسمیت شناخت بیت‌المقدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، انتظار می‌رود در سال آینده میلادی تنش‌ها میان دو کشور افزایش یابد.

3- حمله سایبری مخرب به زیرساخت‌ها و شبکه‌های مهم ایالات متحده آمریکا

بر اساس پیش‌بینی‌ها، در سال آینده حملات سایبری از سایر کشورها علیه آمریکا افزایش خواهد یافت.

در سال 2017، حملات سایبری فراوانی از سوی کره شمالی و روسیه علیه سازمان‌های دولتی، بانک‌ها و سازمان‌های نظامی در سراسر جهان صورت گرفت.

از آنجا که آژانس امنیت ملی در آمریکا هدف تعداد زیادی از این حملات قرار گرفته، به نظر می‌رسد این کشور، سیاست‌های بهتری را در مواجهه با این حملات اتخاذ کند.

4- تقابل نظامی میان روسیه و اعضای ناتو

روسیه در سال اخیر به شکلی غیرقانونی مرزهای خود در اوسیتای جنوبی را گسترش داده و از سوی دیگر، جنگ در دونباس اوکراین را تشدید کرده که منجر به کشته شدن 10 هزار نفر شده است.

اگر چه این کشورها غیرناتو هستند اما با توجه به اینکه سوریه دیگر بزرگ‌ترین تمرکز نظامی روسیه نیست، کشورهای این منطقه نگران پیشروی بیشتر روسیه هستند.

از منظر حقوق بین‌الملل، رفتارهای روسیه به شدت قواعد اساسی حاکم بر جامع بین‌الملل نظیر عدم مداخله در امور داخلی دیگر دولت‌ها، احترام به حاکمیت ملی، یکپارچگی و تمامیت ارضی دولت‌ها را نقض می‌کند.

5- مناقشه در دریای چین جنوبی

دریای چین جنوبی همچنان یک منطقه پرتنش بوده است. تحلیل‌گران معتقدند، تعارض میان چین و یکی از کشورهای آسیای جنوب شرقی چون برونئی، مالزی، فیلیپین، تایوان یا ویتنام، امری است که همواره امکان‌پذیر است و سایر کشورها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

به تازگی، چین به طور فزاینده‎ای در برابر تایوان تهاجمی بوده است. و این امر نگرانی ژاپن را برانگیخته است.

6- حملات تروریستی در کشور آمریکا یا کشورهای هم‎پیمانش

حملات تروریستی بسیاری در سال جاری در اروپا رخ داد. ایالات متحده آمریکا نیز شاهد تعدادی از این حملات بود.

تحلیل‌گران یادآور شده‌اند که تروریست‌ها ممکن است در خارج و یا در داخل کشور رشد کنند.

حملاتی نظیر آنچه به تازگی در نیویورک رخ داد از این نوع است که هیچ ارتباطی با سازمان‌های تروریستی نداشت و اهداف آن تنها ایدئولوژیک بود.

7- تشدید خشونت در سوریه به دنبال فشار دولت برای در دست گرفتن کنترل برخی مناطق

اگرچه به نظر می‌رسد جنگ داخلی سوریه رو به پایان است و داعش تمامی قلمروهای خود را از دست داده است، اما نباید فراموش کرد که جنگ با داعش تنها بخشی از جنگ سوریه است که موجب کشته شدن صدها هزار نفر شد.

به گفته تحلیل‌گران، هنوز تنش‌های بسیاری در میان طرفین درگیری از جمله آمریکا، روسیه و ایران وجود دارد.

تلاش ارتش سوریه برای شکست شورشیان در نقاط مختلف کشور و همچنین اقدمات دولت علیه ارتش دموکراتیک سوریه که تحت حمایت آمریکا است، و به دنبال آن واکنش ایالات متحده، قطعا به افزایش تنش‌ها منجر می‌شود.

8- افزایش خشونت و بی‌ثباتی در افغانستان

تحلیل‌گران در مورد شورش‌های روزافزون طالبان و امکان سقوط دولت افغانستان نگرانند. از سوی دیگر علائمی مبنی بر حضور داعش در این کشور دیده می‌شود.

با افزایش نگرانی‌ها، دولت ترامپ هزاران سرباز را به افغانستان باز می‌گرداند. اما تنها زمان نشان می‌دهد که آیا تلاش‌های دونالد ترامپ کمکی به این کشور خواهد کرد یا تنها به سقوط دولت منجر می‌شود.