اکونومیست ۲۹ ژوئن چه موضوعاتی را بررسی کرد؟

اکونومیست سرمقاله تازه‌ترین شماره خود در 29 ژوئن را به آسیب‌های برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) بدون توافق و بر سر کار آمدن جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر اختصاص داده است.

به گزارش تجارت‌نیوز ، سیتی‌لندن موسوم به سیتی که شهری مستقل درون لندن است، به عنوان قلب فعالیت‌های اقتصادی در انگلستان و تمام دنیا شناخته می‌شود.

سیتی نفوذ بسیاری در بازارهای مالی دارد و به نوشته اکونومیست ، با تغییر رهبر حزب محافظه‌کار در بریتانیا، این شهر در معرض بزرگ‌ترین خطر یعنی خروج از اتحادیه اروپا بدون یک توافق قرار دارد. این مساله تهدیدی جدی برای پیوندهای مالی بریتانیا با اتحادیه اروپا محسوب می‌شود. شرکت‌های فرانسوی و ایتالیایی برای دیدار با سرمایه‌گذاران به لندن می‌روند. زمانی که بانک مرکزی اروپا اقدام به خریداری اوراق قرضه می‌کند، بیشتر فروشندگان این اوراق مدیران دارایی و بانک‌هایی هستند که در بریتانیا مستقرند.

لندن در حال حاضر میزبان ۳۷ درصد از معاملات ارزی و ۱۸ درصد از وام‌های فرامرزی در جهان است. سیتی یک‌چهارم از درآمد خود را از قاره اروپا کسب می‌کند.

برگزیت بدون توافق یا بر روی کار آمدن حزب چپ افراطی در این کشور از یک‌سو می‌تواند منجر به فقیرتر شدن اتحادیه شود و از سوی دیگر به موقعیت لندن به عنوان بزرگ‌ترین مرکز فعالیت‌های اقتصادی در جهان آسیب خواهد رساند.

بریتانیا پیش‌تر به گزینه ماندن در بازار واحد اتحادیه اروپا پشت پا زده است. اروپا نیز حاضر به دادن امتیازات خاص به کشوری که می‌خواهد اتحادیه را ترک کند، نیست.

ورای این گریز بریتانیا شکاف عمیق‌تری وجود دارد. اگر سیتی موافقت کند که تحت قوانین اتحادیه اروپا کنترل شود، می‌تواند دسترسی آزاد به بازار آن داشته باشد. در عین حال بریتانیا از سپردن کنترل بزرگ‌ترین صنعت خود به اتحادیه اروپا به شدت می‌هراسد؛ به‌ویژه اگر به عقب راندن لندن از اهداف ناگفته اتحادیه اروپا باشد.

نویسنده اکونومیست در پایان تاکید می‎کند که برای بزرگ‌ترین مرکز تجاری در جهان فرصت‎هایی وجود دارد. پیوند‌های سیتی با آمریکا همچنان قدرتمند است. بریتانیا همچنین باید تلاش کند اروپا را با خود همراه کند و در عین حال سهم از تجارت بین‌المللی به جز با اتحادیه اروپا را که در حال حاضر ۲۵ تا ۳۰ درصد است، افزایش دهد. تقویت نقاط قوت در زمینه سرمایه‌گذاری‌های سبز و فین‌تک از جمله اقداماتی است که باید از سوی این کشور انجام شود.

احتمال توافق چین و آمریکا

از سرگیری مذاکرات چین و آمریکا چقدر خوش‌بینانه است؟ این سوالی است که اکونومیست در مطلب دیگری به آن پاسخ می‌دهد.

پس از دو ماه وقفه، روسای‌جمهور دو کشور چین و آمریکا در حاشیه اجلاس G20 دیدار و اعلام کردند که قرار است مذاکرات خود در زمینه جنگ تجاری را از سر بگیرند.

این خبر برای بازارهای جهانی و شرکت‌ها خوشایند بود. بسیاری امیدوارند که چین و آمریکا بتوانند راهی برای جلوگیری از وقوع جنگ سرد پیدا کنند.

به عقیده نویسنده، در حال حاضر دلایل بسیاری برای بدبینی و تنها یک دلیل برای خوش‌بینی به نتیجه این مذاکرات وجود دارد.

آنچه از گذشته می‌توان آموخت این است که حصول یک توافق واقعی میان دو کشور بسیار سخت است. هر چه دوران انجام مذاکرات‌ طولانی‌تر باشد، رسیدن به یک توافق دوجانبه هم سخت‌تر خواهد شد.

بسیاری بر این باورند که هزینه‌های جنگ تجاری، چه در قالب رشداقتصادی آهسته‌تر و چه از طریق تاثیرگذاری بر بازارهای جهانی افزایش خواهد یافت.

تنها دلیل خوش‌بینی به عقیده نویسنده این است که دور جدید مذاکرات با واقع‌گرایی بیشتری انجام می‌شود. توافق میان دو کشور در ماه می زمانی با شکست مواجه شد که هیات مذاکره‌کننده چینی بر لزوم بازنگری بر آنچه آمریکا گمان می‌کرد یک توافق کامل است، اصرار کرد.

نویسنده در پایان تاکید می‌کند که مقامات چینی و آمریکایی تاکنون به ایده کلی یک توافق نهایی خوب فکر کرده‌اند. اینکه هر دو کشور برای از سرگیری مذاکرات اعلام آمادگی کرده‌اند، نشان می‌دهد آنها گمان می‌کنند حصول چنین توافقی امکان‌پذیر است. با این حال اگر نتیجه مذاکرات جدید یک شکستِ دیگر باشد هم نباید تعجب کرد.

جدیدترین مطالب این نشریه انگلیسی را می‌توانید در سلسله گزارش‌های اکونومیست ملاحظه کنید.