مروری بر پرونده‌های باز فساد در فوتبال ایران
وحید نمازی، روزنامه‌نگار و پژوهشگر فوتبال، در تازه‌ترین شماره «تجارت فردا» به ساختار فساد و خصوصیات آن در ایران پرداخت و نوشت: خبر را به رئیس می‌دهد. حالا علاوه بر او و کارمندش که به اصفهان رفته، شخص اول فدراسیون هم ماجرا را می‌داند. دستور صریح است: «برو ببین چه خبر است».
به گزارش تجارت‌نیوز، وحید نمازی روزنامه نگار ورزشی در مجله تجارت فردا نوشت:
راهی اصفهان می‌شود. به استادیوم می‌رود. داوران را می‌بیند. می‌خواهد چند‌و‌چون داستان را جویا شود که یک جعبه گز جلویش می‌گیرند. میل به شیرینی ندارد.
آمده فسادی بزرگ را کشف کند. گز را رد می‌کند، اما دستی که جعبه را جلویش گرفته کنار نمی‌رود: «لابه‌لای آردها و گزها را ببینید آقای دانشور».
برق از سر دبیرکل می‌پرد. در میان آردها و گزها، برق سکه‌های طلا خودنمایی می‌کند.
حدود ۱۵ سال بعد و در سال ۱۳۹۵، محمد دادکان در بخشی از مصاحبه‌اش با روزنامه «قانون» درباره گزهای سکه‌دار باشگاه سپاهان حرف می‌زند. « به شما خیلی راحت می‌گویم که این اتفاق در اصفهان افتاده و سکه لای گز گذاشته و به داوران ما دادند».
در تازه‌ترین مورد، پای سه عضو فدراسیون و سازمان لیگ فوتبال به پرونده فساد مس رفسنجان باز شده است.
مدیران پیشین باشگاه مس رفسنجان اعتراف کرده‌اند که سکه‌ها و دلارها به درخواست سرمربی وقت تیمشان به افرادی که او تعیین کرده پرداخت شده، اما سندی در این‌باره در باشگاه ثبت نشده است. و این سرآغاز ماجرای جدیدی است که طی یکی، دو ماه گذشته، پرونده جدید فساد در فوتبال ایران را به روی رسانه‌ها و جامعه گشوده است.
روزی سکه را لای گز آردی جاساز می‌کردند، حالا رشوه‌های کلان را به شکل ارز دیجیتال، دلار، حواله خودرو و ساعت رولکس می‌دهند.
پول زیاد و البته «بی‌حساب»، فساد هم در پی دارد. این یک گزاره صحیح است که در هر حوزه‌ای هم می‌تواند کاربرد داشته باشد؛ در صنعت، تجارت، سیاست و البته ورزش.
گماردن افراد اشتباه در مسئولیت‌های مهم، یکی از راه‌های ورود فساد به هر نهادی است. فوتبال ایران همچنان به فساد مبتلاست؛ فسادی که همه از آن خبر دارند، همه درباره‌اش حرف می‌زنند، اما هرگز از بین نمی‌رود، بلکه شکلش عوض می‌شود.
نظرات