ویژگی‌های اقتصاد در زمان جنگ/ تأمین مالی جنگ چگونه صورت می‌پذیرد؟

به گزارش تجارت‌نیوز، اقتصادها می‌توانند در طول جنگ‌ها دچار تغییرات چشمگیری شوند. به عنوان مثال، هزینه‌های نظامی در بریتانیا و ایالات متحده آمریکا در طول جنگ‌های جهانی اول و دوم به 40 درصد تولید ناخالص داخلی رسید، در حالی که اشتغال نظامی تا 10 درصد از جمعیت را تشکیل می‌داد.

با اینکه تولیدات نظامی مانند اسلحه‌ها می‌توانند تولید ناخالص داخلی را افزایش دهند، جنگ‌ها، به‌ویژه جنگ‌هایی که در قلمرو یک کشور صورت می‌پذیرند، می‌توانند منجر به اختلالات بسیاری در فعالیت‌های اقتصادی شوند.

حتی زمانی که صرفاً بر جنگ‌های انجام‌شده در قلمرو یک کشور تمرکز می‌کنیم، تاثیرات بر تولید ناخالص داخلی سرانه، تنوع بسیار زیادی دارند. به طور متوسط، تولید ناخالص داخلی سرانه قبل از شروع بهبود، نسبت به سطح قبل از جنگ 9 درصد کاهش می‌یابد، در حالی که میانه کاهش سه درصد است.

جنگ‌ها معمولاً تورم‌زا هستند

در جنگ میان ایالتی در قلمرو خود یک کشور، تورم نسبت به روند قبل از جنگ هشت درصد افزایش می‌یابد (فشارهای تورمی که در سال 2022 در اوکراین مشاهده شده که بخشی از آن به دلیل اختلال در تولید و لجستیک است، به طور کلی با این افزایش متوسط تاریخی مطابقت دارد). در همین حال، میانگین تورم به چند صد درصد افزایش می‌یابد که ناشی از دوره‌های ابرتورم است.

با کمتر شدن چاپ پول به عنوان روشی برای تأمین مالی جنگ‌ها، زمان افزایش تورم کوتاه‌مدت‌تر شده است و روش‌های تأمین مالی جنگ‌ها و چارچوب‌های پولی بهبود یافته‌اند.

کشورهایی که جنگ داخلی دارند از بسیاری جهات با کشورهایی که جنگ را تجربه نکرده‌اند، حتی در سال‌های قبل از جنگ، متفاوت هستند. به عنوان مثال، آنها به طور متوسط با تورم بالاتر حتی در آستانه جنگ مشخص می‌شوند و دوره‌های تورمی برای مدت طولانی‌تری ادامه دارند.

تاثیر افکار عمومی

افکار عمومی، ترس از تورم و ظرفیت اداری همگی می‌توانند بر شیوه تأمین مالی جنگ‌ها تاثیر بگذارند. اقتصادها می‌توانند هزینه جنگ‌ها را به روش‌های مختلف بپردازند. منابع مالی داخلی می‌تواند شامل استقراض (مانند اوراق قرضه جنگی)، مالیات (از طریق مالیات‌های جنگ جدید، یا افزایش نرخ مالیات‌های قبلی) یا چاپ پول باشد. تأمین مالی خارجی ممکن است به شکل استقراض خارجی، کمک‌های بلاعوض یا غارت باشد.

انواع تأمین مالی که یک کشور استفاده می‌کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. به عنوان مثال، حمایت عمومی کم از جنگ، توانایی دولت را برای افزایش مالیات و افزایش اتکای آن به استقراض خارجی و همچنین ظرفیت اداری ناکافی، کاهش می‌دهد.

به عنوان مثال، زمانی که مدیریت درآمد مکزیک بر اثر جنگ مکزیک و آمریکا در سال‌های 1846-1846 تضعیف شد، دولت به وام گرفتن از کلیسا و بریتانیا و همچنین غارت متوسل شد.

با ادامه درگیری‌ها، نهادهای خارجی ممکن است تمایلی به وام دادن نداشته باشند؛ بنابراین جنگ‌های طولانی‌تر به احتمال زیاد در داخل کشور تأمین مالی می‌شوند. در همین حال، ترس عمومی از تورم منجر به ترجیح کشوری از مالیات بر چاپ پول یا استقراض خواهد شد.