به گزارش تجارت‌نیوز، در اواخر دهه 1960، آمریکایی‌ها نگران انقراض پرنده ملی خود به دلایلی چون آلودگی محیط زیست، از دست دادن زیستگاه و مسمومیت ناشی از آفت‌کش سمی DDT بودند. این یک آلارم هشداردهنده بود که تمام گونه‌ها در معرض خطر گسترش انسان مدرن قرار دارند. تصویب قانون گونه‌های در معرض خطر آمریکا به نقل از بلومبرگ، 28 دسامبر 1973، ریچارد نیکسون رئیس‌جمهور وقت این کشور، قانون گونه‌های در معرض خطر آمریکا را به قانون رسمی کشور تبدیل کرد. این قانون تصریح کرد که اگر گیاه یا حیوانی را بتوان به عنوان در خطر انقراض یا در معرض خطر طبقه‌بندی کرد، مسئولان باید بدون در نظر گرفتن هزینه، یک برنامه علمی برای نجات آن ایجاد و دنبال می‌کنند. 50 سال بعد، 99 درصد از گونه‌هایی که تا به حال تحت عنوان ESA فهرست شده‌اند، شناسایی شدند. زمانی که این قانون به امضا رسید، تغییرات آب‌وهوایی هنوز ابری سیاه در افق بود، که تنها تعداد کمی آن را کامل درک می‌کردند. با این حال ESA همچنین سنگری برای محافظت از برخی از بزرگترین مخازن کربن یعنی جنگل‌ها، مراتع و تالاب‌ها کشور بوده است. این به این دلیل است که قانونگذاران به خوبی درک کرده‌اند که حفاظت از گونه‌ها به معنای حفاظت از محیط زیست بیولوژیکی آنهاست. لی هنری مدیر سیاست‌گذاری و حفاظت از حیات وحش در صندوق جهانی حیات وحش، می‌گوید: «اگر فقط به گونه‌های نجات‌یافته از انقراض نگاه کنید، تأثیر کامل این قانون از بین می‌رود.» در حال حاضر، بیش از 1300 گیاه و جانور تحت عنوان در معرض خطر یا در معرض خطر قرار دارند. وقتی گونه‌ها را نجات می‌دهید، چه جغد خالدار یا عقاب سر سفید باشد یا موش سر سیاه، از زیستگاه آنها نیز محافظت می‌کنید. او گفت، بنابراین شما با محافظت از گونه‌های دیگر در همان اکوسیستم، به معکوس کردن بحران تنوع زیستی کمک می‌کنید. از جنبه اقلیمی، شما در حال بهبود علفزارها و جنگل‌هایی هستید که این گونه‌ها در آن زندگی و دی اکسید کربن را جذب می‌کنند. همین موضوع، اثرات تغییرات آب و هوایی را کاهش می‌دهد. مزایای قانون گونه‌های در معرض خطر آمریکا این مزایا در حالی است که زمین‌داران و صنایع استخراجی مانند چوب و معدن بارها به این قانون به دلیل بستن دست‌های آنها و اولویت دادن به حیوانات بر انسان‌ها حمله کرده‌اند. هنری مدیر سیاست‌گذاری و حفاظت از حیات وحش در صندوق جهانی حیات وحش می‌گوید: «این قانون مزایایی مانند آب و هوای پاک‌تر و ذخایر غذایی پررونق برای جوامع انسانی به همراه دارد. وقتی مخالفان به ESA حمله می‌کنند تا بگویند این فقط در مورد یک گونه است و اهمیت بیشتری به گونه‌ها نسبت به افراد جوامع می‌دهند، من اصلاً چنین چیزی را نمی‌بینم. زیرا منافع مشترکی در این میان وجود دارد.» وضعیت وخیم حیات وحش این منافع مشترک در حالی است که وضعیت حیات وحش چه در آمریکا و چه در سطح جهانی وخیم است. گزارش صندوق جهانی طبیعت (WWF) در سال 2022 حاکی از کاهش نزدیک به 70 درصدی در 32 هزار جمعیت مهره‌داران تحت نظارت از سال 1970، از پرندگان و خزندگان گرفته تا ببر و فیل است. مجمع جهانی اقتصاد تخمین می‌زند که 44 تریلیون دلار، معادل حدود نیمی از تولید ناخالص داخلی جهان، در صنایع وابسته به طبیعت و در راس آنها ساخت و ساز، کشاورزی و مواد غذایی تولید می شود. بر اساس گزارش بانک جهانی، سقوط اکوسیستم‌ها می‌تواند 2.3 درصد یا حدود 2.7 تریلیون دلار از تولید ناخالص داخلی جهانی را در سال 2030 کاهش دهد. با افزایش آگاهی از بحران تنوع زیستی، سال گذشته سازمان ملل متحد نشستی را برای حمایت از 30 درصد از زمین‌ها و اقیانوس‌ها تا سال 2030 برگزار کرد. دخالت سیاست در برنامه‌های اقلیمی اما در آمریکا، حفاظت از گونه‌ها دیگر نباید مسئله دو حزبی سابق باشد. دولت ترامپ مقرراتی را تصویب کرد که مدیران را مجبور می‌کرد در هنگام نجات گونه‌ها هزینه‌ها را در نظر بگیرند. چیزی که ESA صراحتاً ممنوع کرده است. هنری می‌گوید: «دولت بایدن این قوانین را خنثی می‌کند، اما این تغییر در سیاست‌ها برای حمایت از حیوانات خوب نبوده است. به گفته حافظان محیط زیست، سازمان‌هایی که مسئول اجرای این قانون هستند، بودجه کافی ندارند و تعداد گونه‌هایی که منتظر بررسی هستند، افزایش می‌یابد.» اکنون، البته، گرمایش جهانی دیگر مشکلی در افق نیست. طوفان در حال حاضر اینجاست. گزارشی از وزارت کشور آمریکا نشان می‌دهد که اکنون گونه‌هایی در معرض خطر تغییرات آب و هوایی قرار دارند که محل زیست آنها قله‌های بلند و برفی است؛ قله‌هایی که در حال گرم شدن هستند. از سوی دیگر برخی گونه‌ها مانند گنجشک شوره‌زار محل لانه‌سازی خود را از دست داده‌اند.. دولت بایدن با پیشنهاد برخی مقررات جدید ESA، از جمله مقرراتی که به دولت اجازه می‌دهد گونه‌های خارج از زیستگاه‌های تاریخی‌ خود را به عنوان راهی برای مقابله با گرمایش جهانی معرفی کند، به این چالش‌ها پاسخ داده است. قانون گونه‌های در معرض خطر آمریکا، ابزاری ارزشمند برای حفاظت از گونه‌ها و مقابله با تغییرات آب و هوایی است. این قانون باید به عنوان بخشی از یک تلاش جامع برای محافظت از محیط زیست و آینده زمین مورد حمایت قرار گیرد.
