تفاوت برند و برندینگ را می‌دانید؟

دنیایی تفاوت بین «برند» و «برندینگ» وجود دارد. اغلب اوقات آن‌ها به صورت متناوب و به روش‌های مختلف تفسیر می‌شوند. اصطلاحات رایج در هر دو واژه عبارتند از: نام‌گذاری، هویت، شعار، تبلیغات و موارد بیشتر که عمدتاً در بازاریابی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت برند و برندینگ چنین است: برند یک مقصد است، در حالی که برندینگ سفر یا نقشه راه است. در این مقاله نخست این دو اصطلاح را تعریف کرده، سپس تفاوت‌های مهم دیگر بین آن‌ها را بیان می‌کنیم.

برند چیست؟

برند نتیجه تمام تلاش‌هایی است برای برندینگ انجام داده‌اید. برند شما نشان می‌دهد که چه کسی هستید و تا چه اندازه در ذهن مخاطب جای دارید. مفهوم برند برای تقریباً تمام ارتباطات بازاریابی شما مورد استفاده قرار می‌گیرد. برند این است که مردم چگونه شما را شناسایی، شناخته و به یاد می‌آورند.

برندینگ چیست؟

برندینگ به مجموعه فعالیت‌هایی که منجر به برند شدن می‌شود گویند. این فرآیند شامل معرفی کردن شرکت یا محصول در بازار، ایجاد استراتژی برند، ایجاد هویت کلامی، طراحی هویت سازمانی یا هویت بصری، محتوای نوشتاری و تنظیم استانداردهای لازم برای برندی پایدار است.

هنگامی که برندینگ تکمیل شده باشد، بیشتر شرکت‌ها مجبور نیستند فرآیند برندینگ را برای حدود 10-20 سال یا بیشتر انجام دهند. در طول زندگی یک کسب و کار 50 ساله، برندینگ شرکت تنها 2-3 بار در مجموع رخ می‌دهد.

هنگامی که برندی در 20 سال گذشته اعتبار لازم را کسب نکرده است، ممکن است بار دیگر مجبور شود فرآیند برندینگ را انجام دهد. اگر شما محصولات جدید یا شرکت‌های جدیدی را راه‌اندازی کرده‌اید، باید از فرآیند پراهمیت برندینگ به صورت مکرر استفاده کنید.

برند یک هدف است؛ برندینگ استراتژی است

ایجاد یک موقعیت در بازار، هدف است، این جایی است که می‌خواهید در آن پیشرفت کنید. به طور مشابه، برند جا یا موقعیتی در ذهن مشتریان شما است.

برندینگ از سوی دیگر، فرآیند چند مرحله‌ای برای تضمین موقعیت برند است که شامل راهبردهای کلیدی درباره عملیات فروش، تبلیغات، سازمان و فرهنگ توسعه تجاری است.

برند یک دارایی است؛ برندینگ سرمایه گذاری است

همانطور که اغلب بیان شده است، برندها ارزشمند‌ترین دارایی‌هایی هستند که شرکت‌ها کسب و کارها دارند. به بیانی دیگر،، برند‌ها بیش از 30 درصد از ارزش بازار را تشکیل می‌دهند.

سرمایه‌گذاری در برندینگ به زمان، پول و سایر منابع وابسته است که سازمان‌ها برای ایجاد یک برند استفاده می‌کنند. همچنین، سرمایه‌گذاری‌های عملیاتی و فرهنگی نیز در جهت تحقق وعده‌های برند و حمایت از ارزش آن از طریق برندینگ انجام می‌گیرد.

برند بیرونی است؛ برندینگ داخلی است

برند در ذهن و قلب مشتریان ساکن است، زیرا بیش از ویژگی‌های محصول یا خدمات ارائه شده هستند. آن‌ها مزیتی منحصر به فرد با یک لایه هیجان، الهام، و محبوبیت را ایجاد می‌کنند. به طور عمده، برند توسط مخاطبان هدف‌مند شما تعریف می‌شوند، زیرا آن‌ها از نظر ذهنی درگیر برند شما هستند.

برندنگ یک محصول یا خدمات است که در داخل شرکت شروع می‌شود که از طریق بررسی قابلیت‌های اصلی در تحقیقات بازار برای مخاطبان مورد هدف انجام می‌گیرد. این فرآیند، همانطور که در بالا بیان شد، همچنان با پیشرفت‌های عملیاتی و فرهنگی ادامه می‌یابد تا برند را نخست در داخل سازمان حفظ کرده، سپس در زمان لازم آن را به بازار معرفی کند.

برند ایجاد وفاداری برای طرفداران است، برندینگ الهام بخش سهامداران است

برندهای بزرگ طرفداران زیادی دارند. دوستداران «اپل» نه تنها هر دستگاه جدیدی را که شرکت ایجاد می‌کند خریداری می‌کنند، بلکه به مدت چند ساعت در فروشگاه‌های اپل حاضر می‌شوند تا از محصولات جدید این شرکت بزرگ دیدن کنند. برخی از افراد به اصطلاح برند‌پوش هستد، یعنی لباس‌های آن‌ها توسط بزرگ‌ترین برندهای جهان طراحی شده است. آن‌ها طرفداران وفادار و همیشگی برندهای مورد علاقه خود هستند.

برندینگ شامل استراتژی‌های است که الزاماً افراد ذی‌نفع، از کارکنان گرفته تا هیئت مدیره، برای ایجاد حس افتخار و مالکیت در سازمان به دست می‌آورند.

چرا درک تفاوت برند و برندینگ مهم است؟

همان‌طور که کسب و کارهای بیشتری به دنبال بازاریابی هستند، مهم است که تمایز بین برند و برندینگ را در نظر بگیرند. شما در بازار مورد هدف خود نخست درگیر با برندینگ هستید، در حالی که هدف نهایی شما برند شدن است. بنابراین، می‌توان گفت که پیش‌نیاز برند شدن، برندینگ اصولی و کارشناسی است.