ایتالیا، دردسر بزرگ بعدی اتحادیه اروپا

در حالی‌که طوفان‌های سیاسی و اقتصادی سراسر اروپا را فرا گرفته است و هیچ نشانی از پایان در آن دیده نمی‌شود، همه نگاه‌ها به سوی انتخابات ریاست‌جمهوری در فرانسه دوخته شده است. اما آیا پیروزی امانوئل مکرون، اتحادیه اروپا را وارد فاز تازه‌ای می‌کند؟

بر اساس گزارش‌ها و به گفته تحلیل‌گر بلومبرگ، مشکلات اقتصادی ایتالیا از بسیاری جهات، بزرگ‌تر از مشکلات فرانسه است. بدهی این کشور حدود 133 درصد از تولید ناخالص داخلی آن است. در فرانسه این رقم، 96 درصد است. آخرین بار، ایتالیا در سال 1995، رشد اقتصادی بهتری نسبت به فرانسه داشته است. همواره، هر دو کشور تلاش کرده‌اند به رقابت بین‌المللی بپردازند. بهره‌وری کشور فرانسه از سال 2001، حدودا 15 درصد افزایش داشته، اما ایتالیا در این مدت با رکود مواجه بوده است.

این روند در رکود ایتالیا همچنان ادامه دارد. در نظرسنجی انجام‌شده در مورد احزاب ایتالیایی، جریان پوپولیستی پنج ستاره (Five Star) که خواستار رفراندوم در مورد عضویت ایتالیا در اتحادیه اروپا است، فاصله چندانی با حزب دموکرات چپِ میانه ندارد. بنابراین، به نظر نمی‌رسد انتخابات بهار آینده در ایتالیا، برنده‌ای داشته باشد.

طرفداران عضویت ایتالیا در اتحادیه اروپا، به دنبال برنده شدن یک مکرونِ ایتالیایی در انتخابات سال آینده‌ این کشور هستند. آنها می‌خواهند رئیس‌جمهورشان به جای شعارهای جدایی‌طلبانه، راه‌حل‌های لیبرال برای مشکلات اقتصادی ایتالیا ارائه دهد. هرگونه بی‌ثباتی در وضعیت ایتالیا، سرمایه‎گذاران را فراری می‌دهد و رئیس‌جمهوری مشابه مکرون، قطعا مطلوب سرمایه‌گذاران خواهد بود.

متیو رِنزی (Matteo Renzi)، نخست‌وزیر سابق ایتالیا، می‌تواند یکی از این گزینه‌ها باشد. او که پس از یک ناکامی سنگین در رفراندوم قانون اساسی در ماه دسامبر استعفا داد، 42 سال دارد و سه سال از مکرون بزرگ‌تر است. برخلاف مکرون، او به جای تشکیل یک حزب جدید، همواره در تلاش برای نوسازی حزب چپ بوده است.

اما مشکل اینجاست که رنِزی، یک مهره سوخته است. او به تازگی رهبر این حزب شده است و بسیاری از مردم ایتالیا به وعده‌های او مشکوکند. رنزی پیش‌تر قول داده بود اگر در رفراندوم شکست بخورد، سیاست را برای همیشه کنار می‌گذارد. از سوی دیگر، پیام‌های او هم چندان واضح به نظر نمی‌رسند. وی همواره خود را موافقِ باقی ماندن ایتالیا در اتحادیه اروپا نشان داده است. با این وجود، از هر فرصتی استفاده می‌کند تا بروکسل را به خاطر تحمیل ریاضت اقتصادی به اروپا محکوم کند. بنابراین، چرا رِنزی باید انتخاب ایتالیایی‌ها باشد؟

با این حال، در طول یک سال باقی‌مانده افکار سیاسی مردم یک کشور می‌تواند دستخوش تغییر و تحول بسیاری شود. شاید مردم ایتالیا از جنبش پنج ستاره ناامید شوند و رِنزی را به عنوان یک سیاستمدار معتمد انتخاب کنند. همه این‌ها، به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری در فرانسه بستگی دارد؛ چراکه پیروزی مکرون در انتخابات می‌تواند الگویی برای مردم ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی باشد.